MezzoProgram TV na Poniedziałek 1.09.2025
| 6:30 |
The artists-in-residence concert Franck Tortiller (vibraphone), Yves Rousseau (double bass), Bojan Z (piano, keyboards), Louis Winsberg (guitar), Andy Sheppard (saxophone), Thomas de Pourquery (saxophone), Airelle Besson (trumpet), Anne Paceo (drums), Fidel Fourneyron (trombone), Théo Ceccaldi (violin) Jazz sous les Pommiers Festival, August 26, 2021
|
|---|---|
| 8:12 |
Carla Bley (clavier) Estival Jazz Steve Swallow (bass) Wayne Krantz (guitar) Victor Lewis (drums) Larry Willis (piano) Don Alias (drums) Recorded in 1986, Lugano Swiss Tv director, Sandro Pedrazzetti
|
| 8:59 |
Milt Jackson / Ray Brown 4tet Jazz Estival Milt Jackson (vibraphone) Stanley Turrentine (saxophone) Ray Brown (doublebass) Cedar Walton (piano) Mickey Roher (drums) Recorded in 1986, Lugano, Swiss Tv director, Sandro Pedrazzetti
|
| 9:45 | |
|
|
|
| 10:00 |
Chineke! Junior Orchestra, Glass Marcano (conductor) Gerard Aimontche (piano) Samuel Coleridge-Taylor (1875 - 1912) Othello Suite op. 79 Stewart Goodyear (1978 -) Callaloo - Caribbean Suite Gerard Aimontche (born in 1991) Improvisation on Bob Carlton 'Ja Da' Pyotr Ilyich Tchaikovsky (1840 - 1893) Symphony No. 4 in F minor, Op. 36 Directed by Andreas Morell Berlin, Konzerthaus, 11 August 2022
|
| 11:42 |
Martha Argerich, Iddo Bar-Shai, Stephen Kovacevich (piano), Tedi Papavrami, Sayaka Shoji (violin), Mischa Maisky (cello) Frédéric Chopin Cello Sonata in G minor op. 65 Robert Schumann Three romances for violin and piano op. 94 Claude Debussy Prélude a l'apres-midi d'un faune (trans. for two pianos) Violin Sonata in G minor Maurice Ravel Ma mere l'oye Château de Chantilly, Dôme des Grandes Ecuries, 2022
|
| 13:03 | |
| 13:30 |
Eugene Onegin 'Lyrical Scenes' in three acts by Pyotr Ilyich Tchaikovsky (1840-1893) Libretto by the composer and Konstantin Shilovsky, based on the novel by Aleksandr Pushkin Premiered in Moscow, Maly Theatre of the Moscow Conservatory, March 29, 1879 Coro y Orquesta Titulares del Teatro Real, Gustavo Gimeno (Musical Direction) José Luis Basso (Chorus Master) Christof Loy (Stage Direction) Raimund Orfeo Voigt (Set Design), Herbert Murauer (Costumes), Olaf Winter (Lighting) Katarina Dalayman (Lárina) Kristina Mkhitaryan (Tatiana) Victoria Karkacheva (Olga) Elena Zilio (Filipievna) Yurii Samoilov (Eugene Onegin) Bogdan Volkov (Lensky) Maxim Kuzmin-Karavaev (Prince Gremin Zaretsky) Frederic Jost (Captain) Juan Sancho (Monsieur Triquet) Madrid, Teatro Real, February 14, 2025
|
| 16:08 |
Czech Philharmonic, Manfred Honeck (conductor) Rudolf Buchbinder (piano) Edvard Grieg (1843 - 1907) Peer Gynt - excerpts Wolfgang Amadeus Mozart (1756 - 1791) Piano Concerto No. 20 in D minor, K. 466 Ludwig van Beethoven (1770 - 1827) Symphony No. 1 in C major, Op. 21 Recorded 6 December 2020, Prague, Rudolfinum Directed by Nina Mikesková
|
| 17:25 |
Royal Concertgebouw Orchestra, Manfred Honeck (Conductor) Anton Bruckner 1824 - 1897 Symphony no. 8 in C minor Amsterdam, Concertgebouw, 21 June 2024
|
| 18:51 | |
| 19:01 |
Directed by Günter Atteln He is the most performed contemporary composer in the world. Nevertheless, he also rarely ventures out in public, keeps quiet about his music, feels at home in the forests of Estonia and generates therewith - perhaps involuntarily - the impression of a recluse, which is attributed to him again and again: Arvo Pärt. The Estonian composer, who will celebrate his 90th birthday on September 11, 2025, verily exudes even solely by his appearance an aura of a mystic or an ascetic. He himself says: 'I am no prophet, no cardinal, not a monk, not even a vegetarian.' But he is without a doubt a devout man, who has been a member of the Russian Orthodox Church since 1970, and under pressure from the Soviet apparatus of power was forced to leave his native Estonia in 1980. Via Vienna he arrived in Berlin, which for the next 30 years would become his second home and also the starting point for his international career. 'The Lost Paradise' is the first international documentary about Arvo Pärt. It is quite an astonishment that such a shy artist has given his consent to be accompanied by a camera for an entire year: In his native Estonia, travelling to Germany, Italy, and Japan, where Pärt received the Praemium Imperiale, the world's most prestigious award in the field of music, in October 2014. The film is framed by the identically named stage production 'Adam's Passion,' featuring three key works by Arvo Pärt, which American director Robert Wilson brought to the stage in May 2015 in a former submarine factory, the 'Noblessner Foundry' in Tallinn.
|
| 20:01 | |
| 20:30 |
Glenn Gould - Hereafter Directed by Bruno Monsaingeon 2005
|
| 22:16 |
Orchestre de l'Opéra Royal Magdalena Sypnewski (Violin), Ludmila Piestrak (Violin) Théotime Langlois de Swarte (violin, conductor) Johann Sebastian Bach (1685-1750) Concerto for Violin and Orchestra in E major BWV 1042 Concerto for Violin and Orchestra in A minor BWV 1041 Concerto for Two Violins and Orchestra in D minor BWV 1043 Concerto for Three Violins and Orchestra in D major BWV 1064R Palace of Versailles, Salon d'Hercules, 15 January 2024
|
| 23:38 |
La grande danza - Aterballetto in Milan Choreographies by Jirí Pokorny (Words & Space), Giuseppe Spota (Narcissus), Philippe Kratz (Phoenix) Aterballetto is the principal producing and touring dance company in Italy. They are well-known for their ability to shift their style across a wide range of musical genres, from classical to pop and jazz. Jirí Pokorny's 'Words and Space' is a metaphor of an intrapersonal speech, a book full of floating stories. It is personal, intimate, and very poetic. 'Phoenix' is inspired by the idea of the infinite circular motion of life: Birth, growth, immobility, death and finally birth once again. Choreographer Philippe Kratz tries to understand who we were and what we are capable to become. In 'Narcissus' Giuseppe Spota takes a look at the youth of today. Are they ready to come out of their virtual frames and face the mirror ofeveryday life? Or will they all end up like Narcissus,alone to admire and cherish themselves? Directed by Andreas Morell
|
| 1:02 |
Prix de Lausanne 2024 - Rising Stars Rising Stars is a dance performance bringing together Madison Young and Julian MacKay, former Prize Winners of the Prix de Lausanne, as well as the finalists and freshly designated Prize Winners of the 2024 edition. Also featured are the winning variations of the Young Creation Award and the Choreographic Project, this year under the direction of choreographer and designer Kinsun Chan. Lausanne, Théâtre de Beaulieu, 4 February 2024
|
| 2:45 | |
| 3:00 |
Roni Kaspi at the Trans Musicales de Rennes Roni Kaspi (drums, lead) Auxane Cartigny (keyboards) Noé Berne (bass) Directed by Aurélie Crété Rennes, Rencontres Trans Musicales de Rennes, 8 december 2023
|
| 4:00 |
Fidel Fourneyron 4tet Fidel Fourneyron (trombone), Vincent Peirani (accordion), Ana Carla Maza (cello), Arnaud Dolmen (drums, percussion) Cuatro Caminos Jazz sous les Pommiers Festival, May 27, 2022
|
| 5:24 |
Zhivko Vasilev (kaval) Dimitar Liolev (saxophone) Borislav Iliev (guitar) Mihail Ivanov (bass) Borislav Petrov (drums) A to Jazz Festival, Sofia, 2022
|
Lista stacji
O stacji Mezzo
Telewizja Mezzo
Mezzo to francuska stacja telewizyjna skupiająca się na światowej muzyce klasycznej, jazzie i tańcu. Promowana hasłem „Muzyka dla Twoich oczu”, łączy w sobie wrażenia płynące z doskonałego brzmienia i oglądanych występów. Mezzo przenosi widzów do najbardziej prestiżowych sal koncertowych, na deski scen operowych i baletowych oraz w świat znakomitych festiwali muzycznych. W ramówce kanału znajdują się zarówno krótkie klipy, jak i pełnometrażowe przedstawienia prezentujące twórczość legendarnych artystów i nowo odkrytych talentów. Pasmo uzupełniane jest muzycznymi programami i filmami dokumentalnymi. Telewizja Mezzo nadaje swój program przez całą dobę, siedem dni w tygodniu.
Historia telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo została założona w 1992 roku przez francuską publiczną grupę mediową France Télévisions. Do roku 1998 nosiła nazwę France Supervision. W 2001 roku Mezzo połączyła się z francuskim kanałem muzycznym Muzzik, zachowując swoją nazwę. Logo stacji składa się z czerwonego napisu „mezzo” ze stylizowaną literą „m”. Siostrzaną stacją telewizji Mezzo jest Mezzo Live HD – kanał nadawany od kwietnia 2010 roku.
Oficjalna siedziba stacji znajduje się w Paryżu we Francji. Obecnym właścicielem jest francuska telewizja publiczna oraz francuska spółka mediowa Grupa Canal+. Aktualnie stacja dociera aż do blisko 60 milionowej widowni i jest dostępna w ponad 80 krajach na całym świecie – w tym w krajach Skandynawskich, w Portugalii, Rosji czy w Polsce.
Od samego początku telewizja Mezzo poświęcona była promocji muzyki klasycznej, jazzu i tańca wśród szerszej widowni. Zamysłem było dotarcie nie tylko do zaprawionych melomanów, ale także osób rozpoczynających przygodę z muzyką poważną. Oferta kanału składa się z programów w różnym formacie. Repertuar obejmuje różne gatunki i formy sztuki klasycznej – m.in. operę, balet, koncerty symfoniczne, jazzowe czy recitalie. Krótko- i pełnometrażowe występy nadawane są w blokach. Przeplatane są programem muzycznym „ InterMezzo ”.
Gdzie można oglądać telewizję Mezzo?
Telewizja Mezzo dostępna jest w Polsce w wybranych sieciach kablowych oraz na największych platformach – Polsat Box i Canal+.
Stacje telewizyjne powiązane z Mezzo
Od roku 2010 oferta nadawcy została rozszerzona o kanał Mezzo Live HD. Emitowane są na nim wyłącznie programy w jakości HD, w tym koncerty i spektakle na żywo z największych scen lirycznych, festiwali klasycznych i jazzowych oraz koncertów z całego świata.
Więcej o telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo posiada własną stronę internetową www.mezzo.tv w francuskiej i angielskiej wersji językowej. Prezentowane są na niej nie tylko zapowiedzi transmitowanych spektakli i koncertów, ale też rekomendacje muzyczne, literackie, filmowe czy festiwalowe. Aktualności na temat ramówki i nadchodzących wydarzeń muzycznych umieszczane są na bieżąco również na social mediach stacji, takich jak Facebook, Twitter i Instagram.