MezzoProgram TV na Czwartek 4.07.2024
| 6:30 |
Grigory Sokolov (piano) Robert Schumann (1810 - 1856) 4 Fugues Op. 72 Bunte Blätter Op. 99 Frédéric Chopin (1810 - 1849) Polonaises Op. 26 1 Allegro appassionato (C-sharp minor) 2 Maestoso (E-flat minor) Polonaise in F-sharp minor, Op. 44 Polonaise in A-flat major, Op. 53 Recorded at the Palais des Nations, Geneva, 12 December 2020
|
|---|---|
| 8:08 |
Hannu Lintu and the Orchestre de Chambre de Lausanne: Debussy, Mantovani, Schumann
classical concert
Orchestre de Chambre de Lausanne, Hannu Lintu (Conductor) Isabelle Moretti (harp) Claude Debussy (1862 - 1918) Petite suite for chamber orchestra (arr. David Walter) Danses sacrée et profane for harp and string orchestra Bruno Mantovani (b. 1974) Danse libre Robert Schumann (1810 -1856) Symphony no 1 in B flat major, op. 38, 'Spring' Enregistré a la Salle Métropole, Lausanne, 12 juin 2018
|
| 9:26 | |
| 10:00 |
Directed by Franck Podguszer-Braun A pioneer of electronic music, Pierre Henry (1927-2017) has, since the 1950s, alongside Pierre Schaeffer, laid the foundations of what characterizes the music of our time. At the time, everything had to be invented: the sounds, the tools to manipulate them, the ways of broadcasting them. He influenced the pop music of the 1960s and 1970s, from the Beatles to Pink Floyd, and up to the DJs of the 1990s. He is the author of an absolute hit: the electronic jerks composed with Michel Colombier for the 'Messe pour present time' created by Maurice Béjart in 1967. But above all he is the creator of a prolific work, from the end of the 1940s to the 2010s, where pure and incredible sound experiences coexist with musical settings of texts to constitute mock operas of a new genre. Thanks to often unpublished documents, this documentary invites us to listen to Pierre Henry tell us about his journey and above all to listen to his music, one of the most innovative of the 20th century.
|
|
|
|
| 10:53 |
Pierre-Laurent Aimard (piano) Wolfgang Amadeus Mozart (1756 - 1791) Fantasy in D minor K. 397 Jan Pieterszoon Sweelinck (1562 - 1621) Fantasia a 4: Echo SwWV 261 Wolfgang Amadeus Mozart Fantasy in C minor, K.475 Andrei Volkonsky (1933 - 2008) Musica Stricta (Fantasia ricercata) Wolfgang AmadeusMozart Fantasy K Anh. 32 Carl Philipp Emanuel Bach (1714 - 1788) Fantasy Wq 59/6 Wolfgang AmadeusMozart Fantasy in C minor K. 396 Ludwig van Beethoven (1770 - 1827) Fantasy op. 77 George Benjamin (born 1960) Fantasy on Iambic Rhythm Paris, Philharmonie, October 3, 2022
|
| 12:05 |
Renaud Capuçon (Violin), Kian Soltani (Cello), Pascal Moragues (Clarinet), Hélene Mercier (Piano) Olivier Messiaen (1908 - 1992) Quartet for the End of Time Directed by Isabelle Soulard Aix-en-Provence, Camp des Milles (Festival de Pâques), 11 April 2022
|
| 12:59 | |
| 13:30 |
Kaguyahime Jo Kanamori (choreography) Tokyo Ballet Music by Claude Debussy Directed by Rintaro Hayashima
|
| 15:30 |
Victoria de los Angeles (soprano) Works by Schubert, Brahms, Falla, Wagner, Rossini and Puccini
|
| 16:14 | |
| 17:10 |
Richard Coeur-de-lion 'Comédie mise en musique' in three acts by André Grétry (1741 - 1813) Libretto by Michel-Jean Sedaine First performance in Paris, Comédie-Italienne, 21 October 1784 Le Concert Spirituel, Hervé Niquet (Conductor) Le Ballet de l'Opéra Royal Marshall Pynkoski (Stage Director) Jeannette Lajeunesse Zingg (Choreography), Antoine Fontaine (Sets), Camille Assaf (Costumes), Hervé Gary (Lighting) Rémy Mathieu (Blondel) Reinoud Van Mechelen (Richard) Melody Louledjian (Laurette) Marie Perbost (Antonio / La Comtesse) Geoffroy Buffiere (Sir Williams) Jean-Gabriel Saint-Martin (Urbain / Florestan / Mathurin) François Pardailhé (Guillot / Charles) Cécile Achille (Madame Mathurin) Charles Barbier (Sénéchal) Agathe Boudet (Colette) Virginie Lefevre (Béatrix) Recorded at the Opéra Royal, Château de Versailles, 12 October 2019 TV Director, Julien Condemine
|
| 18:37 |
La Caravane du Caire 'Opéra-ballet' in three acts by André Grétry (1741 - 1813) Libretto by Étienne Morel de Chédeville First performance in Fontainebleau, Théâtre royal, 30 October 1783. Le Concert Spirituel Cheur et Orchestre, Hervé Niquet (Conductor) Ballet de l'Opéra Royal Marshall Pynkoski (stage direction) Jeannette Lajeunesse Zingg (choreography), Antoine Fontaine (sets), Camille Assaf (Costumes), Hervé Gary (lighting) Hélene Guilmette (Zélime) Jean-Gabriel Saint-Martin (Husca Florestan) Marie Perbost (Almaide) Pierre Derhet (Saint-Phar) Enguerrand de Hys (Tamorin) Robert Gleadow (Osman Pacha) Lili Aymonino (Esclave française) Chantal Santon Jeffery (Esclave italienne) Lucie Edel (Esclave allemande) Benoît Descamps (Osmin) Samuel Guibal (Furville) Château de Versailles, Opéra Royal, 9 June 2023
|
| 20:30 |
Avishai Cohen (double bass, vocals), Elchin Shirinov (piano), Roni Kaspi (drums) Recorded on July 5, 2021 at the Théâtre Antique, Jazz a Vienne
|
| 22:05 |
Chick Corea: Piano & Keyboards Charles Altura: Guitar Tim Garland: Sax, Flute, Clarinet Luisito Quintero: Percussion Marcus Gilmore: Drums Carlitos Del Puerto: Acoustic & Electric Bass
|
| 22:57 |
Keith Jarrett Estival Jazz 1986 Keith Jarrett (piano) Gary Peacock (Bass) Jack DeJohnette (drums) Recorded in 1986, Lugano, Swiss Tv director, Sandro Pedrazzetti
|
| 0:00 |
Susanna Mälkki, Leila Josefowicz,Royal Concertgebouw Orchestra: Perry, Adams, Ives
classical concert
Royal Concertgebouw Orchestra, Susanna Mälkki (Conductor) Leila Josefowicz (violin) Julia Perry (1924-1979) A Short Piece for Orchestra John Adams (1947-) Violin Concerto Charles Ives (1874-1954) Symphony No. 2 Amsterdam, Concertgebouw, January 21st 2022 Tv director, Ferenc Soeteman
|
| 1:23 |
Czech Philharmonic, Semyon Bychkov (conductor) Augustin Hadelich (violin) Antonín Dvorák (1841 - 1904) In Nature's Realm, concert overture, Op. 91 Violin Concerto in A minor, Op. 53 Symphony No. 8 in G major, Op. 88 Prague, Rudolfinum, 29 September 2023
|
| 3:10 |
Berliner Philharmoniker, Daniel Barenboim (conductor) Wolfgang Amadeus Mozart (1756 - 1791) Concerto pour piano no. 20 in D minor K.466 Recorded in 1989 at the Siemens-Villa, Berlin Directed by George Moorse
|
| 3:41 |
Berliner Philharmoniker, Daniel Barenboim (conductor) Wolfgang Amadeus Mozart (1756 - 1791) Piano Concerto no. 21 in C major K.467 Recorded in 1989 at the Siemens-Villa, Berlin Directed by Jean-Pierre Ponnelle
|
| 4:12 |
Berliner Philharmoniker, Daniel Barenboim (conductor) Wolfgang Amadeus Mozart (1756 - 1791) Piano Concerto no. 22 in E flat major K.482 Recorded in 1989 at the Siemens-Villa, Berlin Directed by George Moorse
|
| 4:48 |
Berliner Philharmoniker, Daniel Barenboim (conductor) Wolfgang Amadeus Mozart (1756 - 1791) Piano Concerto No. 23 in A major K.488 Enregistré en 1989 a la Siemens-Villa, Berlin Réalisé par George Moorse
|
| 5:16 |
Berliner Philharmoniker, Daniel Barenboim (conductor and piano) Wolfgang Amadeus Mozart (1756 - 1791) Piano Concerto no. 24 in C minor K.491 Recorded in 1989 at the Siemens-Villa, Berlin Directed by Klaas Rusticus
|
| 5:49 | |
Lista stacji
O stacji Mezzo
Telewizja Mezzo
Mezzo to francuska stacja telewizyjna skupiająca się na światowej muzyce klasycznej, jazzie i tańcu. Promowana hasłem „Muzyka dla Twoich oczu”, łączy w sobie wrażenia płynące z doskonałego brzmienia i oglądanych występów. Mezzo przenosi widzów do najbardziej prestiżowych sal koncertowych, na deski scen operowych i baletowych oraz w świat znakomitych festiwali muzycznych. W ramówce kanału znajdują się zarówno krótkie klipy, jak i pełnometrażowe przedstawienia prezentujące twórczość legendarnych artystów i nowo odkrytych talentów. Pasmo uzupełniane jest muzycznymi programami i filmami dokumentalnymi. Telewizja Mezzo nadaje swój program przez całą dobę, siedem dni w tygodniu.
Historia telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo została założona w 1992 roku przez francuską publiczną grupę mediową France Télévisions. Do roku 1998 nosiła nazwę France Supervision. W 2001 roku Mezzo połączyła się z francuskim kanałem muzycznym Muzzik, zachowując swoją nazwę. Logo stacji składa się z czerwonego napisu „mezzo” ze stylizowaną literą „m”. Siostrzaną stacją telewizji Mezzo jest Mezzo Live HD – kanał nadawany od kwietnia 2010 roku.
Oficjalna siedziba stacji znajduje się w Paryżu we Francji. Obecnym właścicielem jest francuska telewizja publiczna oraz francuska spółka mediowa Grupa Canal+. Aktualnie stacja dociera aż do blisko 60 milionowej widowni i jest dostępna w ponad 80 krajach na całym świecie – w tym w krajach Skandynawskich, w Portugalii, Rosji czy w Polsce.
Od samego początku telewizja Mezzo poświęcona była promocji muzyki klasycznej, jazzu i tańca wśród szerszej widowni. Zamysłem było dotarcie nie tylko do zaprawionych melomanów, ale także osób rozpoczynających przygodę z muzyką poważną. Oferta kanału składa się z programów w różnym formacie. Repertuar obejmuje różne gatunki i formy sztuki klasycznej – m.in. operę, balet, koncerty symfoniczne, jazzowe czy recitalie. Krótko- i pełnometrażowe występy nadawane są w blokach. Przeplatane są programem muzycznym „ InterMezzo ”.
Gdzie można oglądać telewizję Mezzo?
Telewizja Mezzo dostępna jest w Polsce w wybranych sieciach kablowych oraz na największych platformach – Polsat Box i Canal+.
Stacje telewizyjne powiązane z Mezzo
Od roku 2010 oferta nadawcy została rozszerzona o kanał Mezzo Live HD. Emitowane są na nim wyłącznie programy w jakości HD, w tym koncerty i spektakle na żywo z największych scen lirycznych, festiwali klasycznych i jazzowych oraz koncertów z całego świata.
Więcej o telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo posiada własną stronę internetową www.mezzo.tv w francuskiej i angielskiej wersji językowej. Prezentowane są na niej nie tylko zapowiedzi transmitowanych spektakli i koncertów, ale też rekomendacje muzyczne, literackie, filmowe czy festiwalowe. Aktualności na temat ramówki i nadchodzących wydarzeń muzycznych umieszczane są na bieżąco również na social mediach stacji, takich jak Facebook, Twitter i Instagram.