MezzoProgram TV na Wtorek 20.12.2022
| 6:07 |
John McLaughlin (guitar) Gary Husband (piano) Etienne M'Bappe (bass) Nicolas Viccaro (drums) A to Jazz Festival, Sofia, 2022
|
|---|---|
| 7:07 |
Astor Piazzolla (bandoneon) Arnaldo Ciato (piano) Giuseppe Prestipino Giarrita (bass) Tullio De Piscopo (drums) Hugo Heredia (flute) Nando De Luca (organ) Aldo Pagani (marimba) Felice Dacco (guitare) Recorded in 1974 Tv director, Sandro Briner
|
| 7:47 | |
| 9:00 |
Juditha triumphans Oratorio by Antonio Vivadi (1678 - 1741) Librettto by Iacopo Cassetti Armonia Atenea, Il Pomo d'Oro, GNO Chorus, GNO Children's Choir, Markellos Chryssicos (Conductor) Agathangelos Georgakatos (Chorus Master), Konstantina Pitsiakou (Children's Chorus Master) Thanos Papakonstantinou (Stage Direction) Christina Thanasoula (Lighting), Niki Psychogiou (Costumes), Niki Psychogiou (Sets), Amalia Kosma (Choreography) Roxana Constantinescu (Juditha) Kristina Hammarström (Holofernes) Inga Kalna (Vagaus) Theodora Baka (Abra) Sophia Patsi (Ozias) Athens, Greek National Opera, Stavros Niarchos Hall, 20 April 2021 Juditha triumphans was based on a Latin libretto by Iacopo Cassetti, which was in turn inspired by the Book of Judith from the Old Testament. The king of Babylon Nebuchadnezzar sends his general, Holofernes, to conquer the city of Bethulia in Israel. To save her Israelite compatriots, courageous Judith decides to seduce Holofernes. When he falls asleep, she cuts his head off. Juditha triumphans is the only extant oratorio of the four that Vivaldi composed. The intense war atmosphere is conveyed through the dynamic choral parts, and Judith's faith and integrity through the lyrical and tender writing. Notable is the use of many different and relatively rare instruments, such as the viola d'amore, chalumeaux, and theorbos, used by Vivaldi to highlight the most significant moments.
|
|
|
|
| 11:04 |
Orchestre Philharmonique de Monte-Carlo, Rauf Abdullayev (Conductor) Alim Qasimov (voix) Fikrat Amirov (1922 - 1984) Symphonic Mugham 'Kyurd Ovshary' Symphonic Mugham 'Gulustan Bayati Shiraz' Azerbaijani Capriccio 'Song of the blind Arab' from the opera 'Sheikh Sanan' Recorded at the Opéra de Monte-Carlo, 12 May 2019 Directed by François-René Martin
|
| 12:03 | |
| 12:30 |
Metanoia - Simone Menezes & K Paul Smaczny (TV director) Metanoia - the word itself - means beyond thought; to broaden and change the way of seeing. 'Metanoia', which crosses both time and borders with the works of Giacomo Puccini, Arvo Pärt, Alexander Borodin, Johann Sebastian Bach, Heitor Villa-Lobos and Ennio Morricone, is steeped in this concept: From Puccini, who only wrote one sacred work on account of the 'Almighty God' commanding him to write 'only for the stage', to Bach, who possessed an astonishing ability to make us experience transcendence using the simplest of elements, to Pärt, whose ten-year creative crisis birthed a new, highly original musical language. Together with her ensemble, K, the choir Sequenza 9.3, and violinist Manon Galy, Simone Menezes travels across Italy and invites us to experience the thought-transcending aspects of music, and to uncover the personal journeys of Metanoia of some of the greatest figures in music and art.
|
| 13:48 |
Gala Plácido Domingo Plácido Domingo (baritone) Jennifer Rowley (soprano) Zhang Zhang (violin) Orchestre de l'Opéra Royal, Laurent Campellone (conductor) Giuseppe Verdi (1813-1901) La forza del destino (overture) Umberto Giordano (1867-1948) Andrea Chénier (Nemico della patria) Francesco Cilea (1866-1950) Adriana Lecouvreur (Io son l'umile ancella) Umberto Giordano Fedora (Intermezzo) Giuseppe Verdi La traviata (Madamigella Valery?) Hector Berlioz (1803-1869) The Roman Carnival (Overture) Ambroise Thomas (1811-1896) Hamlet (O vin dissipe la tristesse) Jules Massenet (1842-1912) Le Cid (Pleurez, pleurez mes yeux) Thais (Méditation) Giuseppe Verdi Il Trovatore (Udiste?... Mira, di acerbe lagrime) Federico Moreno Torroba (1891-1982) Maravilla (Amor, vida de mi vida) Giacomo Puccini (1858-1924) La boheme (Quando men'vo soletta) Franz Lehar (1870-1948) Die lustige Witwe (Lippen Schweigen) Château de Versailles, France, 2 avril 2022
|
| 15:15 | |
| 16:00 |
Le lac des cygnes (Swan Lake) Angelin Preljocaj, Choreography Piotr Ilitch Tchaikovski, Musical Excerpts Additional Music Igor Chapurin, Costume Boris Labbé, Video Éric Soyer, Lighting With 26 dancers Recorded on December 22 & 23, 2020 at Chaillot - Théâtre national de la Danse TV Director, Tommy Pascal
|
| 17:50 |
Wiener Philharmoniker, Herbert von Karajan (Conductor) Anton Bruckner (1824 - 1896) Symphony no. 8 in C minor Recorded at the Musikverein, Vienne, in 1988 Réalisé par Ernst Wild
|
| 19:20 |
Orchestre Philharmonique Royal de Liege, Gergely Madaras (Conductor) Yeol Eum Son (piano) George Gershwin (1898 - 1937) Girl Crazy, overture Variations for piano and orchestra on 'I Got Rhythm' Rhapsody in Blue Catfish Row, symphonic suite from 'Porgy and Bess' An American in Paris Recorded 8 January 2021 at the Salle Philharmonique, Liege
|
| 20:30 |
The Nutcracker Piotr Ilych Tchaikovsky (music) Helgi Tomasson (choreography) San Francisco Ballet San Francisco Ballet Orchestra, Martin West (conductor) Damian Smith (Drosselmeyer) Elizabeth Powell (Clara Stahlbaum) Davit Karapetyan (Nutcracker) David Arce (King of the Mice) Yuan Yuan Tan (Queen of Snow) Vanessa Zahorian (Sugar Plum Fairy) Recorded the 01/01/2007 Tv director, Matthew Diamond
|
| 22:03 |
The Trial Ballet by Mauro Bigonzetti inspired by Franz Kafka Mauro Bigonzetti (Choreography, costumes) Carlo Cerri (Sets) Soloists and corps de ballet of The Czech National Ballet Antonio Bononcini, Dietrich Buxtehude, Henryk Górecki, Carlo Gesualdo, Tarquinio Merula, Claudio Monteverdi, Modest Petrovich Mussorgsky (Music) Prague, The Estates Theatre, 26 February 2022 TV director, Patrick Lauze
|
| 23:29 |
A Year in the life of choreographer Jiří Kylián Directed by Martin Kubala
|
| 0:25 |
Directed by Nathan Benisty and Olivier Deck
|
| 1:35 |
Orchestre Philharmonique Royal de Liege, Gergely Madaras (Conductor) Jan Lisiecki (piano) César Franck (1822 - 1890) Les Éolides Frédéric Chopin (1810 - 1849) Piano Concerto no 1 in E minor Op. 11 Antonin Dvořák (1841 - 1904) Symphony no 8 in G major op. 88 Liege, Salle Philharmonique, 3 June 2021
|
| 3:11 |
Astor Piazzolla (bandoneon) Arnaldo Ciato (piano) Giuseppe Prestipino Giarrita (bass) Tullio De Piscopo (drums) Hugo Heredia (flute) Nando De Luca (organ) Aldo Pagani (marimba) Felice Dacco (guitare) Recorded in 1974 Tv director, Sandro Briner
|
| 3:51 |
John McLaughlin (guitar) Gary Husband (piano) Etienne M'Bappe (bass) Nicolas Viccaro (drums) A to Jazz Festival, Sofia, 2022
|
| 4:51 |
Magic Malik Kafrobeat invites Sandra Nkaké, Gaston Bandimic Magic Malik voice, flute Olivier Laisney trumpet Maciek Lasserre saxophones Mailys Maronne keyboards Oscar Emch guitar Mathilda Haynes guitar Jean-René Zapha bass Maxime Zampieri drums David Mirandon percussion Isabel González, voice Valerie Belinga voice Guests: Sandra Nkake, voice Gaston Bandimic voice, rap Julien Reyboz sound system Pantin, La Dynamo, April 20, 2022 Directed by Guillaume Dero
|
Lista stacji
O stacji Mezzo
Telewizja Mezzo
Mezzo to francuska stacja telewizyjna skupiająca się na światowej muzyce klasycznej, jazzie i tańcu. Promowana hasłem „Muzyka dla Twoich oczu”, łączy w sobie wrażenia płynące z doskonałego brzmienia i oglądanych występów. Mezzo przenosi widzów do najbardziej prestiżowych sal koncertowych, na deski scen operowych i baletowych oraz w świat znakomitych festiwali muzycznych. W ramówce kanału znajdują się zarówno krótkie klipy, jak i pełnometrażowe przedstawienia prezentujące twórczość legendarnych artystów i nowo odkrytych talentów. Pasmo uzupełniane jest muzycznymi programami i filmami dokumentalnymi. Telewizja Mezzo nadaje swój program przez całą dobę, siedem dni w tygodniu.
Historia telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo została założona w 1992 roku przez francuską publiczną grupę mediową France Télévisions. Do roku 1998 nosiła nazwę France Supervision. W 2001 roku Mezzo połączyła się z francuskim kanałem muzycznym Muzzik, zachowując swoją nazwę. Logo stacji składa się z czerwonego napisu „mezzo” ze stylizowaną literą „m”. Siostrzaną stacją telewizji Mezzo jest Mezzo Live HD – kanał nadawany od kwietnia 2010 roku.
Oficjalna siedziba stacji znajduje się w Paryżu we Francji. Obecnym właścicielem jest francuska telewizja publiczna oraz francuska spółka mediowa Grupa Canal+. Aktualnie stacja dociera aż do blisko 60 milionowej widowni i jest dostępna w ponad 80 krajach na całym świecie – w tym w krajach Skandynawskich, w Portugalii, Rosji czy w Polsce.
Od samego początku telewizja Mezzo poświęcona była promocji muzyki klasycznej, jazzu i tańca wśród szerszej widowni. Zamysłem było dotarcie nie tylko do zaprawionych melomanów, ale także osób rozpoczynających przygodę z muzyką poważną. Oferta kanału składa się z programów w różnym formacie. Repertuar obejmuje różne gatunki i formy sztuki klasycznej – m.in. operę, balet, koncerty symfoniczne, jazzowe czy recitalie. Krótko- i pełnometrażowe występy nadawane są w blokach. Przeplatane są programem muzycznym „ InterMezzo ”.
Gdzie można oglądać telewizję Mezzo?
Telewizja Mezzo dostępna jest w Polsce w wybranych sieciach kablowych oraz na największych platformach – Polsat Box i Canal+.
Stacje telewizyjne powiązane z Mezzo
Od roku 2010 oferta nadawcy została rozszerzona o kanał Mezzo Live HD. Emitowane są na nim wyłącznie programy w jakości HD, w tym koncerty i spektakle na żywo z największych scen lirycznych, festiwali klasycznych i jazzowych oraz koncertów z całego świata.
Więcej o telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo posiada własną stronę internetową www.mezzo.tv w francuskiej i angielskiej wersji językowej. Prezentowane są na niej nie tylko zapowiedzi transmitowanych spektakli i koncertów, ale też rekomendacje muzyczne, literackie, filmowe czy festiwalowe. Aktualności na temat ramówki i nadchodzących wydarzeń muzycznych umieszczane są na bieżąco również na social mediach stacji, takich jak Facebook, Twitter i Instagram.