Mezzo Program TV na dziś
| 20:30 |
Segovia at Los Olivos Directed by Christopher Nupen In fact, in Western classical music, the achievement of Andrés Segovia is unique. As a boy in Granada, he was captivated by the variety of tone colours and the wealth of harmonic possibilities of the Spanish guitar and he saw a future for it that nobody had previously even dreamed of. On those seemingly slender beginnings he set out on a remarkable quest. Using the work done by Fernando Sor and Francisco Tarrega in the nineteenth century and adding the compositions of Johann Sebastian Bach, he began to build not only a career for himself, but to lay the foundations of modern guitar technique and the present-day international popularity of the Spanish guitar as a serious musical instrument. Within twenty years, Andrés Segovia had taught himself the instrument, revolutionised the technique and won acceptance for it on the concert platforms of Europe. He spent the next fifty years giving concerts in almost every part of the world and was at various times a resident of the United States, Switzerland and Argentina. At the age of 75, he returned to his native Andalusia with his young wife, Emilita, and built a new home, Los Olivos, on the Costa del Sol as close as he could to Granada. This film is made in the relaxed atmosphere of his new home and in Jaen and Granada where he spent his formative years. The idea is very simple: to give a great man an opportunity of looking back on sixty years of concert life and one of the most unusual contributions to Western music made by any performing musician in the last hundred years. Segovia talks in his inimitable poetic way about what he has tried to do, and plays some of the music most closely associated with him and his extraordinary career.
|
|---|---|
| 21:26 |
Pablo Sáinz-Villegas (classical guitar) A Tribute to Andrés Segovia Enrique Granados (1867-1916) Spanish Dance No. 5 'Andaluza', Op. 37 Spanish Dance no. 10 'Danza melancólica', Op. 37 Joaquín Rodrigo (1901-1999) Invocation and Dance Francisco Tárrega (1852-1909) Adelita Isaac Albéniz (1860-1909) Torre Bermeja, of Twelve Characteristic Pieces, Op. 92 Asturias (Legend), from Spanish Suite, Op. 47 Enrique Granados (1867-1916) Danza espanola n 5 'Andaluza, op. 37 Danza espanola n 10 'Danza melancólica', op.37 Joaquín Rodrigo (1901-1999) Invocación y Danza Francisco Tárrega (1852-1909) Adelita Isaac Albéniz (1860-1909) Torre Bermeja, de Doce piezas características, op. 92 Asturias (Leyenda), de Suite espanola, op. 47 Francisco Tárrega (1852-1909) Gran Jota de Concierto Granada, The Patio de los Arrayanes, 5 July 2021 TV director, Arnaud Lalanne
|
| 22:10 |
Judith Jáuregui (piano), Quatuor Gerhard Antonín Dvorák (1841-1904) Piano Quintet no. 2 in A major op. 81 Enrique Granados (1867-1916) Piano Quintet in G minor op. 49 Lille Piano Festival, 12 June 2022
|
| 23:05 |
Suite Flamenca Bodas de Sangre, Suite Flamenca Antonio Gades, Ricardo Freire, Juan Antonio Zafra (music) Stella Arauzo Miguel Lara Companía Antonio Gades Cristina Hoyos (choreography) Teatro Real, Madrid, 2011
|
|
|
|
| 0:12 |
Teresa Berganza (mezzo-soprano) Félix Lavilla, Gerald Moore (piano) Orchestre Philharmonique de l'ORTF, Serge Baudo, Eugen Jochum (Conductors) Works by Mozart, Rossini, Montsalvatge, Obradors, Guridi and Falla Directed by Philippe Truffault
|
| 1:04 |
Rivalry in Music - Furtwängler vs. Toscanini Two men without whom the profession of conductor would not be what it is today. Two men who couldn't be more different from each other: Arturo Toscanini and Wilhelm Furtwängler. The former was rigorously faithful to the musical score, the latter conducted with radical subjectivity. In 1931 they both conducted at the Bayreuth Festival - for the first and last time. Soon the polite rivalry turned into bitter enmity. Both men were forced to take a stand on the regimes in their respective countries - and chose radically different paths. Toscanini, 'the dictator', bravely challenged Mussolini; Furtwängler, a conservative, meanwhile proclaimed that art is always apolitical and reluctantly made a pact with the Nazis. The documentary not only opens up the different musical universes of the two great conductors by retracing their careers in Milan, Bayreuth and New York, but also raises a question that is more topical than ever: what has art to do with politics? Directed by Thomas von Steinaecker 2020
|
| 1:56 | |
| 3:00 |
Shai Maestro Quartet: Human Shai Maestro (piano), Ofri Nehemya (drums), Jorge Roeder (double bass), Philip Dizzck (trumpet) Nancy, 10 September 2021, Headoffice of the newspaper 'L'Est Républicain' Réalisé par Nathan Benisty
|
| 4:02 |
LLaurent Bardainne ' Tigre d'Eau Douce ' Laurent Bardainne (Tenor saxophone) Arnaud Roulin (Hammond organ) Sylvain Daniel (bass) Philippe Gleizes (drums) Tenor saxophonist, Laurent Bardainne is one of the most discreet and yet active musicians on the Paris scene. It is difficult not to come across him when you like jazz and its related music: we can hear him in the Supersonic by Thomas de Pourquery, alongside Camélia Jordana with Lost, with his rock group Poni Hoax, in the electro detours Sabrina & Samantha, and even at the heart of Limousine, with whom he released an excellent recording in the spring. L'Été suivant. Laurent Bardainne comes back today with this incredibly free quartet, entitled Tigre d'Eau Douce. Music which recalls Albert Ayler's Laments and John Coltrane's freeest hours, all of which is crisscrossed by ballads and soothing moments in the colours of Soul spirituality played out on the Hammond B3 organ by Arnaud Roulin. Recorded on August 29, 2019 at the Grande Halle de la Villette, Jazz a la Villette TV Director, David Unger
|
| 4:33 |
Gala Jazz at Monte Carlo Voice, Robin McKelle Celia Kameni Hugh Coltman Thomas Dutronc Sly Johnson Charles Pasi: Drums, Manu Katche Anne Paceo Bass, Thomas Bramerie Tenor Saxophone et Flute, Sophie Alour Trumpet, Airelle Besson Guitar, Rocky Gresset Piano & MD, Eric Legnini SET LIST Song for my father / Horace Silver Lovin'you / Minnie Ripperton At last / Harry Warren Is You Is Or Is You Ain't / Louis Jordan - Bill Austin Love Me or Leave Me / Walter Donaldson Georgia on my mind / Ray Charles Compared to what / Gene McDaniels For all we know / Fred Karlin Where is the love / Black Eyed Peas C'est si bon / Henri Betti & André Hornez Petite fleur / Sidney Bechet Plus je t'embrasse / Ben Ryan Papa Was a Rolling Stone / Norman Whitfield Work song / Nat Adderley Recorde at the Opera Garnier of Monte Carlo on December 1er & 3, 2020 Réalisation, Giuseppe de Vecchi
|
| 5:25 |
'Medusa' Felipe Cabrera (double bass, composition) Leonardo Monatana (piano) Lukmil Perez (drums) Judith Sánchez Ruiz (choreography, dance) The music of 'Medusa' was born in Havana, during a 110-day lock-down when Felipe Cabrera found himself alone in the country that saw him grow up. Pillar of the great Cuban jazz school, the double bassist based in Paris has decided to turn his accidental return to his native country into art in times of pandemic. While Cuba was completely closing in on itself to absorb the global disruption, he composed five superb musical pieces, which he created for Banlieues Bleues with his faithful trio and a distinguished guest, also from Cuba, the choreographer and dancer Judith Sanchez Ruiz. Recorded at the Salle Jacques-Brel (Pantin) on March 19, 2021, as part of the 38th Banlieues Bleues festival, Directed by Guillaume Dero
|
Lista stacji
O stacji Mezzo
Telewizja Mezzo
Mezzo to francuska stacja telewizyjna skupiająca się na światowej muzyce klasycznej, jazzie i tańcu. Promowana hasłem „Muzyka dla Twoich oczu”, łączy w sobie wrażenia płynące z doskonałego brzmienia i oglądanych występów. Mezzo przenosi widzów do najbardziej prestiżowych sal koncertowych, na deski scen operowych i baletowych oraz w świat znakomitych festiwali muzycznych. W ramówce kanału znajdują się zarówno krótkie klipy, jak i pełnometrażowe przedstawienia prezentujące twórczość legendarnych artystów i nowo odkrytych talentów. Pasmo uzupełniane jest muzycznymi programami i filmami dokumentalnymi. Telewizja Mezzo nadaje swój program przez całą dobę, siedem dni w tygodniu.
Historia telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo została założona w 1992 roku przez francuską publiczną grupę mediową France Télévisions. Do roku 1998 nosiła nazwę France Supervision. W 2001 roku Mezzo połączyła się z francuskim kanałem muzycznym Muzzik, zachowując swoją nazwę. Logo stacji składa się z czerwonego napisu „mezzo” ze stylizowaną literą „m”. Siostrzaną stacją telewizji Mezzo jest Mezzo Live HD – kanał nadawany od kwietnia 2010 roku.
Oficjalna siedziba stacji znajduje się w Paryżu we Francji. Obecnym właścicielem jest francuska telewizja publiczna oraz francuska spółka mediowa Grupa Canal+. Aktualnie stacja dociera aż do blisko 60 milionowej widowni i jest dostępna w ponad 80 krajach na całym świecie – w tym w krajach Skandynawskich, w Portugalii, Rosji czy w Polsce.
Od samego początku telewizja Mezzo poświęcona była promocji muzyki klasycznej, jazzu i tańca wśród szerszej widowni. Zamysłem było dotarcie nie tylko do zaprawionych melomanów, ale także osób rozpoczynających przygodę z muzyką poważną. Oferta kanału składa się z programów w różnym formacie. Repertuar obejmuje różne gatunki i formy sztuki klasycznej – m.in. operę, balet, koncerty symfoniczne, jazzowe czy recitalie. Krótko- i pełnometrażowe występy nadawane są w blokach. Przeplatane są programem muzycznym „ InterMezzo ”.
Gdzie można oglądać telewizję Mezzo?
Telewizja Mezzo dostępna jest w Polsce w wybranych sieciach kablowych oraz na największych platformach – Polsat Box i Canal+.
Stacje telewizyjne powiązane z Mezzo
Od roku 2010 oferta nadawcy została rozszerzona o kanał Mezzo Live HD. Emitowane są na nim wyłącznie programy w jakości HD, w tym koncerty i spektakle na żywo z największych scen lirycznych, festiwali klasycznych i jazzowych oraz koncertów z całego świata.
Więcej o telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo posiada własną stronę internetową www.mezzo.tv w francuskiej i angielskiej wersji językowej. Prezentowane są na niej nie tylko zapowiedzi transmitowanych spektakli i koncertów, ale też rekomendacje muzyczne, literackie, filmowe czy festiwalowe. Aktualności na temat ramówki i nadchodzących wydarzeń muzycznych umieszczane są na bieżąco również na social mediach stacji, takich jak Facebook, Twitter i Instagram.