MezzoProgram TV na Piątek 27.12.2024
| 19:11 |
Kylie Eastwood (bass) Hugh Coltman (vocal) Camille Bertault (vocal) Andrew McCormack (piano) Quentin Collins (trumpet, bugle) Brandon Allen (saxophone) Chris Higginbottom (drums) Recorded on June 30th at Théâtre Antique, Jazz a Vienne
|
|---|---|
| 20:30 |
The Sound Weavers: Ludovico Einaudi, Hauschka, Joep Beving, Hania Rani Sold-out concerts, millions of albums sold to make the classical music industry green with envy: neoclassical, as the new musical trend is called, is a mega hit. What makes the form so popular? Is this music skillful or just comforting? Are its composers Mozart 2.0 or rather maestros for the masses? Do they build a bridge to the musical past, allowing our ears to roam comfortably in familiar territory? The documentary traces the journey of some of the protagonists of the genre by telling their stories, and seeking answers from sociologists, neuroscientists, musicologists and even marketing experts. But above all, it allows these creators - these weavers - to have their say. Directed by Anne-Kathrin Peitz 2021
|
| 21:23 |
Chineke! Junior Orchestra, Glass Marcano (conductor) Gerard Aimontche (piano) Samuel Coleridge-Taylor (1875 - 1912) Othello Suite op. 79 Stewart Goodyear (1978 -) Callaloo - Caribbean Suite Gerard Aimontche (born in 1991) Improvisation on Bob Carlton 'Ja Da' Pyotr Ilyich Tchaikovsky (1840 - 1893) Symphony No. 4 in F minor, Op. 36 Directed by Andreas Morell Berlin, Konzerthaus, 11 August 2022
|
| 23:10 |
La Boheme Opera in four acts by Giacomo Puccini (1858 - 1924) Libretto by Giuseppe Giacosa and Luigi Illica after Henry Murger's 'Scenes de la vie de boheme' First performance in Turin, Teatro Regio, on the 1st of February 1896 Orchestre et Cheurs de l'Opéra Royal de Wallonie-Liege, Frédéric Chaslin (Conductor) Denis Segond (Chorus master) Stefano Mazzonis di Pralafera (Stage Director) Carlo Sala (Sets), Fernand Ruiz (Costumes), Franco Marri (lighting) Angela Gheorghiu (Mimi) Stefan Pop (Rodolfo) Ionut Pascu (Marcello) María Rey-Joly (Musetta) Kamil Ben Hsain Lachiri (Schaunard) Ugo Guagliardo (Colline) Patrick Delcour (Benoît / Alcindoro) Recorded at the Opéra Royal de Wallonie-Liege, 26 September 2020
|
|
|
|
| 1:08 |
Directed By Cristopher Nupen Although he was still in his early thirties when this film was made, Itzhak Perlman's virtuosity was already something of a legend and he was soon to become one of the most popular figures on the international concert stage. This film played a major part in that success. His rare combination of astonishing technical virtuosity and lighthearted ebullience have since won him a particularly affectionate following, but he wears his success very easily and describes himself as basically a family man and his relationship with his family as the most important thing in his life. This film, which was shot over a period of three years, shows Itzhak Perlman at home in New York with his family, on tour in Europe with Pinchas Zukerman, playing Sarasate's 'Zigeunerweisen' with the Philharmonia Orchestra of London, conducted by Lawrence Foster, in the recording studios with Vladimir Ashkenazy, recording Beethoven sonatas, playing Scott Joplin in Wuppertal with Bruno Canino, solo Bach at a BBC Lunchtime Concert in St John's, Smith Square, London, a Beethoven Trio with Vladimir Ashkenazy and Lynn Harrell in concert at the Royal Opera House, Covent Garden and rehearsing, performing and teaching at the Aspen Music School in Colorado, where he goes regularly with his entire family. This film is an intimate portrait of this entertaining and many-faceted artist and it includes music by Bazzini, Sarasate, Beethoven, Scott Joplin, Bach and Vivaldi with a number of performances shot on stage in true concert conditions, where the artist is at his best and most revealing.
|
| 2:07 |
B'Rock Orchestra, René Jacobs (conductor) Kateryna Kasper (soprano), Helena Raske (alto) Johann Sebastian Bach (1685-1750) Cantata 'Vergnügte Ruh, beliebte Seelenlust' for alto, BWV 170, version 1746/47 Cantata 'Mein Herze schwimmt im Blut' for soprano, BWV 199, Weimar version Giovanni Battista Pergolesi (1710-1736) Stabat Mater dolorosa, P.77 (instrumentation by Bach, 1746) Aix-en-Provence, Grand Théâtre de Provence (Easter Festival), April 6, 2023
|
| 3:30 | |
| 4:08 |
La Traviata Opera in four acts by Giuseppe Verdi (1813-1901) Libretto by Francesco Maria Piave after 'La Dame aux Camélias' (1852) by Alexandre Dumas fils, a piece taken from his homonymous novel First performance in Venice, Teatro La Fenice, March 6, 1853 Choeur et Orchestre de l'Opéra Royal de Wallonie-Liege,Giampaolo Bisanti (conductor) Thaddeus Strassberger (stage direction, sets, lighting) Irina Lungu (Violetta Valéry) Dmitry Korchak (Alfredo Germont) Simone Piazzola (Giorgio Germont) Aurore Daubrun (Flora Bervoix) Marion Bauwens (Annina) Francesco Pittari (Gastone) Pierre Doyen (Il Barone Douphol) Luca Dall'Amico (Il Dottor Grenvil) Samuel Namotte (Il Marchese d'Obigny) Jonathan Vork (Giuseppe) Bernard Aty Monga Ngoy (Un domestico di Flora) Marc Tissons (Un commissionario) Liege, Opéra Royal de Wallonie, 19 September 2024
|
Lista stacji
O stacji Mezzo
Telewizja Mezzo
Mezzo to francuska stacja telewizyjna skupiająca się na światowej muzyce klasycznej, jazzie i tańcu. Promowana hasłem „Muzyka dla Twoich oczu”, łączy w sobie wrażenia płynące z doskonałego brzmienia i oglądanych występów. Mezzo przenosi widzów do najbardziej prestiżowych sal koncertowych, na deski scen operowych i baletowych oraz w świat znakomitych festiwali muzycznych. W ramówce kanału znajdują się zarówno krótkie klipy, jak i pełnometrażowe przedstawienia prezentujące twórczość legendarnych artystów i nowo odkrytych talentów. Pasmo uzupełniane jest muzycznymi programami i filmami dokumentalnymi. Telewizja Mezzo nadaje swój program przez całą dobę, siedem dni w tygodniu.
Historia telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo została założona w 1992 roku przez francuską publiczną grupę mediową France Télévisions. Do roku 1998 nosiła nazwę France Supervision. W 2001 roku Mezzo połączyła się z francuskim kanałem muzycznym Muzzik, zachowując swoją nazwę. Logo stacji składa się z czerwonego napisu „mezzo” ze stylizowaną literą „m”. Siostrzaną stacją telewizji Mezzo jest Mezzo Live HD – kanał nadawany od kwietnia 2010 roku.
Oficjalna siedziba stacji znajduje się w Paryżu we Francji. Obecnym właścicielem jest francuska telewizja publiczna oraz francuska spółka mediowa Grupa Canal+. Aktualnie stacja dociera aż do blisko 60 milionowej widowni i jest dostępna w ponad 80 krajach na całym świecie – w tym w krajach Skandynawskich, w Portugalii, Rosji czy w Polsce.
Od samego początku telewizja Mezzo poświęcona była promocji muzyki klasycznej, jazzu i tańca wśród szerszej widowni. Zamysłem było dotarcie nie tylko do zaprawionych melomanów, ale także osób rozpoczynających przygodę z muzyką poważną. Oferta kanału składa się z programów w różnym formacie. Repertuar obejmuje różne gatunki i formy sztuki klasycznej – m.in. operę, balet, koncerty symfoniczne, jazzowe czy recitalie. Krótko- i pełnometrażowe występy nadawane są w blokach. Przeplatane są programem muzycznym „ InterMezzo ”.
Gdzie można oglądać telewizję Mezzo?
Telewizja Mezzo dostępna jest w Polsce w wybranych sieciach kablowych oraz na największych platformach – Polsat Box i Canal+.
Stacje telewizyjne powiązane z Mezzo
Od roku 2010 oferta nadawcy została rozszerzona o kanał Mezzo Live HD. Emitowane są na nim wyłącznie programy w jakości HD, w tym koncerty i spektakle na żywo z największych scen lirycznych, festiwali klasycznych i jazzowych oraz koncertów z całego świata.
Więcej o telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo posiada własną stronę internetową www.mezzo.tv w francuskiej i angielskiej wersji językowej. Prezentowane są na niej nie tylko zapowiedzi transmitowanych spektakli i koncertów, ale też rekomendacje muzyczne, literackie, filmowe czy festiwalowe. Aktualności na temat ramówki i nadchodzących wydarzeń muzycznych umieszczane są na bieżąco również na social mediach stacji, takich jak Facebook, Twitter i Instagram.