MezzoProgram TV na Piątek 15.11.2024
| 18:46 |
Avishai Cohen (double bass), Makoto Ozone (piano) Paris, Philharmonie, 3 February 2024
|
|---|---|
| 20:30 |
Leeds International Piano Competition Royal Liverpool Philharmonic Orchestra, Domingo Hindoyan (direction) Jaeden Izik-Dzurko (Canada) - 1st Prize Johannes Brahms 1833 - 1897 Piano Concerto no 2 in B flat major op. 83 Junyan Chen (China) - 2nd Prize Sergei Rachmaninov 1873 - 1943 Piano Concerto No. 4 in G minor, Op. 40 Khanh Nhi Luong (Vietnam) - 3rd Prize Sergei Prokofiev 1891 - 1953 Piano Concerto no 3 in C major, Op. 26 Leeds International Piano Competition, 20-21 September 2024 Today we will follow the journey of three participants in the Leeds International Piano Competition. From 11 to 21 September 2024, young pianists from all over the world came to this city in central England to submit to the jury chaired by Imogen Cooper. Who among them will add their name to Radu Lupu, Murray Perahia, Mitsuko Uchida, András Schiff, Lars Vogt, Sunwook Kim, or Alim Beisembayev, former winners of this competition? You will find out by listening to these three artists during the second phase, the semi-final and the final, during which they will be accompanied by the Royal Liverpool Philharmonic Orchestra and Domingo Hindoyan.
|
| 23:30 |
Giulio Cesare in Egitto 'Dramma per musica' in three acts by Georg Frideric Haendel (1685 - 1759) Libretto by Niccoló Francesco Haym First performance London, King's Theatre, Haymarket, 20 February 1724 Ensemble Artaserse, Philippe Jaroussky (conductor) Damiano Michieletto (Stage director) Thomas Wilhelm (Choreography), Paolo Fantin (sets), Agostino Cavalca (costumes), Cécile Kretschmar (hairdressing, make-up, masks), Alessandro Carletti (lighting) Gaëlle Arquez (Giulio Cesare) Sabine Devieilhe (Cleopatra) Franco Fagioli (Sesto) Lucile Richardot (Cornelia) Carlo Vistoli (Tolomeo) Francesco Salvadori (Achilla) Paul-Antoine Bénos-Djian (Nireno) Adrien Fournaison (Curio) Paris, Théâtre des Champs-Elysées, 20 May 2022
|
| 2:54 |
Directed by Franck Podguszer-Braun A pioneer of electronic music, Pierre Henry (1927-2017) has, since the 1950s, alongside Pierre Schaeffer, laid the foundations of what characterizes the music of our time. At the time, everything had to be invented: the sounds, the tools to manipulate them, the ways of broadcasting them. He influenced the pop music of the 1960s and 1970s, from the Beatles to Pink Floyd, and up to the DJs of the 1990s. He is the author of an absolute hit: the electronic jerks composed with Michel Colombier for the 'Messe pour present time' created by Maurice Béjart in 1967. But above all he is the creator of a prolific work, from the end of the 1940s to the 2010s, where pure and incredible sound experiences coexist with musical settings of texts to constitute mock operas of a new genre. Thanks to often unpublished documents, this documentary invites us to listen to Pierre Henry tell us about his journey and above all to listen to his music, one of the most innovative of the 20th century.
|
|
|
|
| 3:48 |
Orchestre Prométhée, Pierre-Michel Durand (Conductor) Florence Alayrac (Stage Direction) María Brea (soprano) Venezuela William Desbiens (baritone) Canada Anna Harvey (mezzo-soprano) UK George Vîrban (tenor) Romania María Carla Pino Cury (soprano) Chile Serena Sáenz Molinero (soprano) Spain Luke Scott (baritone) Scotland Aytaj Shikhalizada (mezzo-soprano) Azerbaijan Deniz Uzun (mezzo-soprano) Germany Paris Opera Competition Final Leo Delibes Lakmé 'Ou va la jeune Hindoue' Serena Sáenz Molinero Piotr Ilyich Tchaikovsky The Maid of Orleans 'Da tchas nastal' Deniz uzun Charles Gounod Faust 'Avant de quitter ces lieux' Luke scott Giuseppe Verdi La Traviata 'Parigi o cara' George Vîrban and María Brea Wolfgang Amadeus Mozart La Clemenza di Tito 'Parto, parto ma tu ben mio' Anna harvey Ambroise Thomas Hamlet 'Doute de la lumiere' William Desbiens and María Carla Pino Cury Gioachino Rossini L'Italiana in Algeri 'Cruda sorte' Aytaj Shikhalizada Il barbiere di Siviglia 'Ah qual colpo inaspettato' Deniz Uzun, George Vîrban and Luke Scott Gaetano Donizetti Linda di Chamounix 'O luce di quest'anima' María Carla Pino Cury Nikolai Rimsky-Korsakov The Tsar's Bride 'Zachem ty' Aytaj Shikhalizada and William Desbiens Gustave Charpentier Louise 'Depuis le jour' María Brea Engelbert Humperdinck Hansel and Gretel 'Wie duftet's von dorten' Anna Harvey and María Carla Pino Cury Wolfgang Amadeus Mozart Cosi fan tutte 'Il core vi dono' Deniz Uzun and Luke Scott Piotr Ilyich Tchaikovsky Eugene Onegin 'Kuda, kuda' George Vîrban Wolfgang Amadeus Mozart Lucio Silla 'D'elisio in sen m'attendi' Aytaj Shakhalizada and Serena Sáenz Molinero Gioachino Rossini The Barber of Seville 'Largo al factotum della citta' William desbiens Richard strauss Der Rosenkavalier 'Marie Theres'! Hab 'mir's gelobt' María Brea, Anna Harvey and Serena Sáenz Molinero Gioachino Rossini L'Italiana in Algeri 'Va sossopra il mio cervello' Tutti Paris, Palais Garnier, January 22, 2022
|
| 5:48 |
Armenian State Symphony Orchestra, Sergey Smbatyan (conductor) Aram Khachaturian Symphony no. 3
|
Lista stacji
O stacji Mezzo
Telewizja Mezzo
Mezzo to francuska stacja telewizyjna skupiająca się na światowej muzyce klasycznej, jazzie i tańcu. Promowana hasłem „Muzyka dla Twoich oczu”, łączy w sobie wrażenia płynące z doskonałego brzmienia i oglądanych występów. Mezzo przenosi widzów do najbardziej prestiżowych sal koncertowych, na deski scen operowych i baletowych oraz w świat znakomitych festiwali muzycznych. W ramówce kanału znajdują się zarówno krótkie klipy, jak i pełnometrażowe przedstawienia prezentujące twórczość legendarnych artystów i nowo odkrytych talentów. Pasmo uzupełniane jest muzycznymi programami i filmami dokumentalnymi. Telewizja Mezzo nadaje swój program przez całą dobę, siedem dni w tygodniu.
Historia telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo została założona w 1992 roku przez francuską publiczną grupę mediową France Télévisions. Do roku 1998 nosiła nazwę France Supervision. W 2001 roku Mezzo połączyła się z francuskim kanałem muzycznym Muzzik, zachowując swoją nazwę. Logo stacji składa się z czerwonego napisu „mezzo” ze stylizowaną literą „m”. Siostrzaną stacją telewizji Mezzo jest Mezzo Live HD – kanał nadawany od kwietnia 2010 roku.
Oficjalna siedziba stacji znajduje się w Paryżu we Francji. Obecnym właścicielem jest francuska telewizja publiczna oraz francuska spółka mediowa Grupa Canal+. Aktualnie stacja dociera aż do blisko 60 milionowej widowni i jest dostępna w ponad 80 krajach na całym świecie – w tym w krajach Skandynawskich, w Portugalii, Rosji czy w Polsce.
Od samego początku telewizja Mezzo poświęcona była promocji muzyki klasycznej, jazzu i tańca wśród szerszej widowni. Zamysłem było dotarcie nie tylko do zaprawionych melomanów, ale także osób rozpoczynających przygodę z muzyką poważną. Oferta kanału składa się z programów w różnym formacie. Repertuar obejmuje różne gatunki i formy sztuki klasycznej – m.in. operę, balet, koncerty symfoniczne, jazzowe czy recitalie. Krótko- i pełnometrażowe występy nadawane są w blokach. Przeplatane są programem muzycznym „ InterMezzo ”.
Gdzie można oglądać telewizję Mezzo?
Telewizja Mezzo dostępna jest w Polsce w wybranych sieciach kablowych oraz na największych platformach – Polsat Box i Canal+.
Stacje telewizyjne powiązane z Mezzo
Od roku 2010 oferta nadawcy została rozszerzona o kanał Mezzo Live HD. Emitowane są na nim wyłącznie programy w jakości HD, w tym koncerty i spektakle na żywo z największych scen lirycznych, festiwali klasycznych i jazzowych oraz koncertów z całego świata.
Więcej o telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo posiada własną stronę internetową www.mezzo.tv w francuskiej i angielskiej wersji językowej. Prezentowane są na niej nie tylko zapowiedzi transmitowanych spektakli i koncertów, ale też rekomendacje muzyczne, literackie, filmowe czy festiwalowe. Aktualności na temat ramówki i nadchodzących wydarzeń muzycznych umieszczane są na bieżąco również na social mediach stacji, takich jak Facebook, Twitter i Instagram.