MezzoProgram TV na Wtorek 9.04.2024
| 6:55 |
Electronic Vibrations - A sound changes the world Whether techno or hip-hop - electronic music is nowadays the driving force of pop culture. We have almost forgotten that its origins lie in the WDR's electronic studio, which made Cologne to one of the centres of the avant-garde during the post-war years. This is the story of how a room full of strange devices would become a cabinet of curiosities, the vibrations of which sent the whole world in a state of ecstasy. From the beginnings directly after the Second World War in Paris with Pierre Schaeffer's 'musique concrete', the film focuses on Stockhausen and goes on to Kraftwerk, from Jean-Michel Jarre and the IRCAM studio right up to Detroit to the beginnings of techno. Directed by Thomas von Steinaecker
|
|---|---|
| 7:46 |
Israel Philharmonic Orchestra, Vasily Petrenko (conductor) Pablo Ferrández (cello), Renaud Capuçon (violin), Lahav Shani (piano), Kian Soltani (cello) Antonín Dvorák (1841- 1904) Cello concerto in B minor op. 104 Ludwig van Beethoven (1770 -1827) Coriolan, overture op. 62 Triple Concerto for piano, violin and violoncello in C major op. 56 Symphony no 5 in C minor op. 67 Recorded at the Charles Bronfman Auditorium (Heichal Hatarbut), Tel-Aviv, on June 23 and 24, 2018 Directed by Christophe Boula
|
| 10:15 |
Phaéton 'Tragédie en musique' in a prologue and five acts by Jean-Baptiste Lully (1632 - 1687) Libretto by Philippe Quinault after Ovid's 'Metamorphoses' First performance in Versailles, 6 January 1683 Le Poeme Harmonique, musicAeterna, Vincent Dumestre (Conductor) Benjamin Lazar (Stage Direction) Mathieu Lorry-Dupuy (Sets), Alain Blanchot (Costumes), François Menou (Lighting) Mathias Vidal (Phaéton) Éva Zaicik (Lybie) Victoire Bunel (Théone) Lisandro Abadie (Saturne / Epaphus / Jupiter) Cyril Auvity (Triton / le Soleil / la Déesse de la Terre) Léa Trommenschlager (Climene) Viktor Shapovalov (Protée / le Roi tributaire) Elizaveta Sveshnikova (Astrée / une Heure du jour) Aleksandre Egorov (Mérops) Alfiya Khamidullina (Une Heure du jour) Recorded at the Opéra Royal, Château de Versailles, 2 June 2018 Directed by Corentin Leconte
|
| 12:48 | |
|
|
|
| 13:30 |
Le Concert des Nations, Jordi Savall (Conductor) Joseph Haydn (1832 - 1809) The Last Seven Words Directed by Rhodri Huw Cadix, Oratorio de la Santa Cueva, 2009
|
| 14:37 |
Orkester Nord, Martin Wahlberg (direction) Trondheim Vocal Ensemble Samuel Boden (tenor, Evangelist), Havard Stensvold (bass, Jesus), Christine Herresthal (Mezzo-soprano), Pauline Texier (soprano), Mathias Gillesbo (tenor) Johann Sebastian Bach 1685 - 1750 St. John Passion BWV 245 Directed by John Blanch Trondheim, Barokkfest Festival 2023
|
| 16:31 |
Berliner Philharmoniker, Bernard Haitink (conductor) Gustav Mahler (1860 - 1911) Symphony no 7 in E minor Berlin, Philharmonie, 1992 Directed by Barrie Gavin
|
| 18:06 |
Les Chants des possibles: rencontre lyrique internationale a Paris The documentary tells of the coming together of ten young international opera singers. They are between twenty and thirty years old and are unknown to each other. Scrupulously chosen by a team of professional musicians they are invited to the capital in order to take up a challenge: that of breathing life, in five days, into an original opera production conceived for them. 5 days during which these artists are going to get to know each other, come face to face to share their love of their art, and work relentlessly with a singing coach, a conductor and a stage director with the shared and ultimate aim of creating a unique and unprecedented performance. TV Director, Patrick Savey
|
| 19:01 |
B'Rock Orchestra, René Jacobs (conductor) Kateryna Kasper (soprano), Helena Raske (alto) Johann Sebastian Bach (1685-1750) Cantata 'Vergnügte Ruh, beliebte Seelenlust' for alto, BWV 170, version 1746/47 Cantata 'Mein Herze schwimmt im Blut' for soprano, BWV 199, Weimar version Giovanni Battista Pergolesi (1710-1736) Stabat Mater dolorosa, P.77 (instrumentation by Bach, 1746) Aix-en-Provence, Grand Théâtre de Provence (Easter Festival), April 6, 2023
|
| 20:30 |
Suite Flamenca Bodas de Sangre, Suite Flamenca Antonio Gades, Ricardo Freire, Juan Antonio Zafra (music) Stella Arauzo Miguel Lara Companía Antonio Gades Cristina Hoyos (choreography) Teatro Real, Madrid, 2011
|
| 21:37 |
Teresa Berganza (mezzo-soprano) Félix Lavilla, Gerald Moore (piano) Orchestre Philharmonique de l'ORTF, Serge Baudo, Eugen Jochum (Conductors) Works by Mozart, Rossini, Montsalvatge, Obradors, Guridi and Falla Directed by Philippe Truffault
|
| 22:29 |
La Sonnambula Opera by Vincenzo Bellini (1801 - 1835) Libretto by Felice Romani First performance in Milano, Teatro Carcano, 6 March 1831 Orchestre de l'Opéra Royal de Wallonie-Liege, Giampaolo Bisanti (Conductor) Cheur de l'Opéra Royal de Wallonie-Liege Jaco van Dormael, Michele Anne De Mey (Stage direction) Michele Anne De Mey (Choreography, sets), Vincent Lemaire (sets), Fernando Ruiz (Costumes), Nicolas Olivier (lighting), Giacinto Caponio (Video) Jessica Pratt (Amina) René Barbera (Elvino) Marko Mimica (Il conte Rodolfo) Shiri Magar (Lisa) Julie Bailly (Teresa) Ugo Rabec (Alessio) Liege, Opéra Royal de Wallonie, 28 January 2023
|
| 0:52 |
Jenufa (Her Stepdaughter) Opera in three acts by Leos Janacek (1854 - 1928) Libretto by Leos Janacek after Gabriela Preissova First performance in Brno, National Theatre, 21 January 1904 Staatskapelle Berlin, Staatsopernchor Berlin, Simon Rattle (Conductor) Damiano Michieletto (Stage Director) Carla Teti (Costumes), Paolo Fantin (Sets) Camilla Nylund (Jenufa) Evelyn Herlitzius (Kostelnicka Buryjovka) Stuart Skelton (Laca Klemen) Hanna Schwarz (Buryjovka) Ladislav Elgr (Steva Burya) Jan Martiník (Starek) David Ostrek (The Major) Natalia Skrycka (The Major's Wife) Evelin Novak (Karolka) Adriane Queiroz (Barena) Aytaj Shikhalizadev (The Shepperd) Victoria Randem (Jano) Anna Kissjudit (Tetka) Berlin, Staatsoper, 13 February 2021
|
| 3:00 |
André Midani: An Insider's Story of Brazilian Music Based on his autobiography, this unique session of intimate conversations reveals the key events in the history of Brazilian music through the eyes of André Midani, who helped shape the Brazilian music scene like no other from the 1950s to the new millennium. With Gilberto Gil, Caetano Veloso, Marisa Monte, Chico Buarque, Frejat, Jorge Ben Jor, Erasmo Carlos, Boni, Fernanda Torres, Washington Olivetto, Carlos Lyra, Miúcha, Roberto Menescal, Baby Brazil, Dadi, Liminha, Nelson Motta, Carlos Diegues, Fernanda Montenegro - and many others Directed by Andrucha Waddington, Mini Kerti 2015
|
| 4:54 |
Orchestre de la Suisse Romande, Jonathan Nott (Conductor) Jörgen van Rijen (trombone) Lucas Debargue (piano) Arthur Honegger (1892 - 1955) Symphony no 3 'Liturgique' James MacMillan (né en 1959) Trombone Concerto George Gershwin (1898 - 1937) Rhapsody in Blue Leonard Bernstein (1918 - 1990) West Side Story, symphonic dances Recorded at the Victoria Hall, Geneva, 27 November 2018 Directed by Andy Sommer
|
Lista stacji
O stacji Mezzo
Telewizja Mezzo
Mezzo to francuska stacja telewizyjna skupiająca się na światowej muzyce klasycznej, jazzie i tańcu. Promowana hasłem „Muzyka dla Twoich oczu”, łączy w sobie wrażenia płynące z doskonałego brzmienia i oglądanych występów. Mezzo przenosi widzów do najbardziej prestiżowych sal koncertowych, na deski scen operowych i baletowych oraz w świat znakomitych festiwali muzycznych. W ramówce kanału znajdują się zarówno krótkie klipy, jak i pełnometrażowe przedstawienia prezentujące twórczość legendarnych artystów i nowo odkrytych talentów. Pasmo uzupełniane jest muzycznymi programami i filmami dokumentalnymi. Telewizja Mezzo nadaje swój program przez całą dobę, siedem dni w tygodniu.
Historia telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo została założona w 1992 roku przez francuską publiczną grupę mediową France Télévisions. Do roku 1998 nosiła nazwę France Supervision. W 2001 roku Mezzo połączyła się z francuskim kanałem muzycznym Muzzik, zachowując swoją nazwę. Logo stacji składa się z czerwonego napisu „mezzo” ze stylizowaną literą „m”. Siostrzaną stacją telewizji Mezzo jest Mezzo Live HD – kanał nadawany od kwietnia 2010 roku.
Oficjalna siedziba stacji znajduje się w Paryżu we Francji. Obecnym właścicielem jest francuska telewizja publiczna oraz francuska spółka mediowa Grupa Canal+. Aktualnie stacja dociera aż do blisko 60 milionowej widowni i jest dostępna w ponad 80 krajach na całym świecie – w tym w krajach Skandynawskich, w Portugalii, Rosji czy w Polsce.
Od samego początku telewizja Mezzo poświęcona była promocji muzyki klasycznej, jazzu i tańca wśród szerszej widowni. Zamysłem było dotarcie nie tylko do zaprawionych melomanów, ale także osób rozpoczynających przygodę z muzyką poważną. Oferta kanału składa się z programów w różnym formacie. Repertuar obejmuje różne gatunki i formy sztuki klasycznej – m.in. operę, balet, koncerty symfoniczne, jazzowe czy recitalie. Krótko- i pełnometrażowe występy nadawane są w blokach. Przeplatane są programem muzycznym „ InterMezzo ”.
Gdzie można oglądać telewizję Mezzo?
Telewizja Mezzo dostępna jest w Polsce w wybranych sieciach kablowych oraz na największych platformach – Polsat Box i Canal+.
Stacje telewizyjne powiązane z Mezzo
Od roku 2010 oferta nadawcy została rozszerzona o kanał Mezzo Live HD. Emitowane są na nim wyłącznie programy w jakości HD, w tym koncerty i spektakle na żywo z największych scen lirycznych, festiwali klasycznych i jazzowych oraz koncertów z całego świata.
Więcej o telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo posiada własną stronę internetową www.mezzo.tv w francuskiej i angielskiej wersji językowej. Prezentowane są na niej nie tylko zapowiedzi transmitowanych spektakli i koncertów, ale też rekomendacje muzyczne, literackie, filmowe czy festiwalowe. Aktualności na temat ramówki i nadchodzących wydarzeń muzycznych umieszczane są na bieżąco również na social mediach stacji, takich jak Facebook, Twitter i Instagram.