MezzoProgram TV na Środa 28.02.2024
| 6:30 |
Il Trovatore 'Dramma' in four acts by Giuseppe Verdi (1813 - 1901) Libretto by Salvatore Cammarano after 'El Trobador' by Antonio García Gutiérrez First performance in Rome, Teatro Apollo, 12 January 1857 Chorus and Orchestra of the Maggio Musicale Fiorentino Zubin Mehta (Conductor) Lorenzo Fratini (Chorus master) Cesare Lievi (Stage Director) Luigi Perego (Sets and costumes), Luigi Saccomandi (Lighting) Amartuvshin Enkhbat (Il conte di Luna) María José Siri (Leonora) Ekaterina Semenchuck (Azucena) Fabio Sartori (Manrico) Riccardo Fassi (Ferrando) Caterina Meldolesi (Ines) Alfonso Zambuto (Ruiz) Davide Piva (Un vecchio zingaro) Joseph Dahdah (Un messo) Florence, Maggio Fiorentino, Sala Zubin Mehta, 5 October 2022
|
|---|---|
| 8:55 |
Being a female conductor means being an exception. Even today. When a woman stands on the podium she is, in most cases, somehow 'the first': the first to lead a world-class orchestra, the first to conduct the 'Last Night of the Proms' in London, the first to win the German Conductor Prize. But it seems that the world of the maestro is now in a state of upheaval. The young Lithuanian conductor Mirga Grazinyte-Tyla, who took over the post of Andris Nelsons in Birmingham, said with conviction: 'I really believe that something is changing now.' But why is it that there have been so few female conductors in the international music scene? To take a closer look at this phenomenon, the film MAESTRAS follows several female conductors at Lucerne Festival 2016, which with the motto 'PrimaDonna' dedicated itself to this theme. Through the rehearsals, concerts and talks with participants of various professions at the Lucerne Festival the film approaches this subject. Along with the female musicians of the festival, the life of the former conductor Sylvia Caduff is followed. The Swiss woman was the first female assistant to Leonard Bernstein and directed the Berlin Philharmonic in 1978 when she filled in for Herbert von Karajan.
|
| 10:00 |
Verbier Festival Chamber Orchestra, Klaus Mäkelä (conductor) Daniel Lozakovich (violin) Johannes Brahms (1833 - 1897) Violin Concerto in D major Op. 77 Robert Schumann (1810 - 1856) Symphony No.2 in C major, Op. 61 Verbier Festival, July 27, 2021 Directed by Sébastien Glas
|
| 11:25 |
Orchestre de Paris, Klaus Mäkelä (Conductor) Maurice Ravel (1875 - 1937) Le Tombeau de Couperin Ludwig van Beethoven (1770 - 1827) Symphony no 7 in A major, Op. 92 Live from the Philharmonie de Paris TV Director, Sébastien Glas
|
|
|
|
| 12:35 | |
| 13:30 |
Musicmakers: Klaus Mäkelä, conductor James Jolly - Host Directed by John Blanch
|
| 14:40 |
Royal Concertgebouw Orchestra, Klaus Mäkelä (conductor) Nederlands Kamerkoor Sabine Devieilhe (soprano), Sasha Cooke (mezzo-soprano), Julian Prégardien (tenor), Benjamin Appl (bass) Jean Sibelius (1865 - 1957) Symphony No. 4 Wolfgang Amadeus Mozart (1756 - 1791) Requiem, KV 626 Amsterdam, Concertgebouw, 25 November 2022
|
| 16:08 |
Mirga Grazinyte-Tyla ranks among today's shooting stars of the classical music scene. At the age of only 30 years, the Lithuanian was unanimously selected by the City of Birmingham Symphony Orchestra (CBSO) to be their musical director; succeeding Andris Nelsons and Sir Simon Rattle. Gentle, strong, calm and self confident, she says: 'The only thing that could ever stop me is my own lack of imagination.'
|
| 17:05 |
Embrase-moi Text, staging, choreography and dance by Kaori Ito Théo Touvet Assistant, Gabriel Wong Music Joan Cambon Le brasier, les piles, le rythme du brasier, la vibration du brasier Jean-Sébastien Bach Prélude and fugue BWV878 Goldberg Variations (by Glenn Gould) Recorded on October 9, 2017 at the Paris Conciergerie TV Director, Yvan Schreck
|
| 17:35 | |
| 18:05 |
Guitar Trilogy I: Inicio (Uno) Dance: Rocio Molina Guitar: Rafael Riqueni Original idea, artistic direction, and choreography: Rocío Molina Original music: Rafael Riqueni Concept development: Nerea Galán Art direction: Julia Valencia Stage space: Antonio Serrano, Julia Valencia, Rocío Molina Lighting design: Antonio Serrano Sound design: Javier Alvarez Costume design: Julia Valencia Costume making: López de Santos Shoes: Gallardo Dance Program text: Nerea Galán Technical direction and lighting: Antonio Serrano Sound direction: Javier Alvarez Manager: Maria Agar Martinez Barcelona, Teatre Nacional de Catalunya, March 10, 2023 Directed by Emilio Belmonte
|
| 19:15 |
Guitar Trilogy II: Al fondo riela (lo otro del uno) Dance: Rocio Molina Guitar: Eduardo Trassierra Guitar: Yerai Cortés Original idea, artistic direction and choreography: Rocío Molina Original composition: Eduardo Trassierra and Yerai Cortés Concept development: Nerea Galán Art direction: Julia Valencia Stage space: Antonio Serrano, Julia Valencia, Rocío Molina Lighting design, animation and projections: Antonio Serrano Sound design: Javier Álvarez Costume design: Julia Valencia Costume making: López de Santos Hat making: Benjamín Bulnes Manufacture of lycra wardrobe: Maty Shoes: Gallardo Dance Gloves: Guanterias Program text: Nerea Galán Technical direction and lighting: Antonio Serrano Sound: Javier Alvarez Director: Maria Agar Martinez Barcelona, Teatre Nacional de Catalunya, March 11, 2023 Directed by Emilio Belmonte
|
| 20:30 |
Daphne 'Bukolische Tragödie' by Richard Straus (1864 - 1949) Libretto by Joseph Gregor First performance in Dresde, Staatsoper, 15 October 1938 Staatskapelle Berlin; Staatsopernchor, Thomas Guggeis (Conductor) Martin Wright (Chorus Master) Romeo Castellucci (Stage Director, Set Design, Costumes, Lighting) Evelin Facchini (Choreography), Piersandra Di Matteo, Jana Beckmann (Dramaturgy) Vera-Lotte Boecker (Daphne) René Pape (Peneios) Pavel Černoch (Apollo) Anna Kissjudit (Gaea) Magnus Dietrich (Leukippos) Berlin, Staatsoper, 12 March 2023 Directed by Tiziano Mancini
|
| 22:16 |
Martha Argerich (piano), Antonio Pappano (Piano), Mischa Maisky (cello), Kyoko Takezawa (violin), Yasushi Toyoshima (violin) Soloists of Accademia Nazionale di Santa Cecilia, Jean-Marie Leclair (1697 - 1764) Sonata for 2 violins in E minor, Op. 3 No. 5 Robert Schumann (1810 - 1856) Fantasiestücke for Cello and Piano, Op.73 Dmitri Shostakovich (1906 - 1975) Sonata for Cello and Piano in D minor, Op. 40 Camille Saint-Saëns (1835 - 1921) Carnival of the Animals Auditorium Parco della Musica, Santa Cecilia Hall, Rome, 16 December 2018 Directed by Maria Barrata
|
| 23:40 |
Kris Davis, Diatom Ribbons Kris Davis, Piano DJ Val Jeanty, decks Terri Lyne Carrington, drums Playlist Improv Rhizomes (Kris Davis) Corn Crake (Kris Davis) Black Man (Geri Allen) Sympodial Sunflower (Kris Davis) Reflections (Julius Hemphill) Recorded on January 17, 2020 at the festival Sons d'Hiver, Espace A. Malraux, Le Kremlin-Bicetre TV Director, Emilie Prouteau
|
| 0:30 |
Archie Shepp et David Murray (saxophone). Hamid Drake (drums), Brad Jones (bass). Kirk Lightsey (piano) Sons d'Hiver, February 2021
|
| 1:49 |
Vijay Iyer presents The Ritual Ensemble Vijay Iyer, piano Yosvany Terry, Saxophone, percussion Ganavya Doraiswany, voice, instruments Rajna Swaminathan, mridangam Playlist Reuniendo la Nacion (Y. Terry) Vigil (R. Swaminathan) Abundance (V. Iyer) Altitude (G. Doraiswamy) Lullaby for Mothers (G. Doraiswamy) Vagabonds (R. Swaminathan) Entrustment (V. Iyer) Recorded on January 17 2020 at the festival Sons d'Hiver, Espace A. Malraux, Le Kremlin-Bicetre TV Director, Emilie Prouteau
|
| 2:51 | |
| 3:00 |
Thais 'Comédie lyrique' in three acts by Jules Massenet (1842 - 1912) Libretto by Louis Gallet based on the novel by Anatole France First performance in Paris, Opéra, 16 March 1894 Monte-Carlo Philharmonic Orchestra, Jean-Yves Ossonce (conductor) Monte-Carlo Opera Chorus Jean-Louis Grinda (Stage director) Marina Rebeka (Thais) Ludovic Tézier (Athanaël) Jean-François Borras (Nicias) Philippe Kahn (Palémon) Marie Gautrot (Albine) Cassandre Berthon (Crobyle) Valentine Lemercier (Myrtale) Jennifer Courcier (La Charmeuse) Directed by Gabriel Grinda Monte-Carlo, Opera, 28 January 2021
|
| 5:37 | |
Lista stacji
O stacji Mezzo
Telewizja Mezzo
Mezzo to francuska stacja telewizyjna skupiająca się na światowej muzyce klasycznej, jazzie i tańcu. Promowana hasłem „Muzyka dla Twoich oczu”, łączy w sobie wrażenia płynące z doskonałego brzmienia i oglądanych występów. Mezzo przenosi widzów do najbardziej prestiżowych sal koncertowych, na deski scen operowych i baletowych oraz w świat znakomitych festiwali muzycznych. W ramówce kanału znajdują się zarówno krótkie klipy, jak i pełnometrażowe przedstawienia prezentujące twórczość legendarnych artystów i nowo odkrytych talentów. Pasmo uzupełniane jest muzycznymi programami i filmami dokumentalnymi. Telewizja Mezzo nadaje swój program przez całą dobę, siedem dni w tygodniu.
Historia telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo została założona w 1992 roku przez francuską publiczną grupę mediową France Télévisions. Do roku 1998 nosiła nazwę France Supervision. W 2001 roku Mezzo połączyła się z francuskim kanałem muzycznym Muzzik, zachowując swoją nazwę. Logo stacji składa się z czerwonego napisu „mezzo” ze stylizowaną literą „m”. Siostrzaną stacją telewizji Mezzo jest Mezzo Live HD – kanał nadawany od kwietnia 2010 roku.
Oficjalna siedziba stacji znajduje się w Paryżu we Francji. Obecnym właścicielem jest francuska telewizja publiczna oraz francuska spółka mediowa Grupa Canal+. Aktualnie stacja dociera aż do blisko 60 milionowej widowni i jest dostępna w ponad 80 krajach na całym świecie – w tym w krajach Skandynawskich, w Portugalii, Rosji czy w Polsce.
Od samego początku telewizja Mezzo poświęcona była promocji muzyki klasycznej, jazzu i tańca wśród szerszej widowni. Zamysłem było dotarcie nie tylko do zaprawionych melomanów, ale także osób rozpoczynających przygodę z muzyką poważną. Oferta kanału składa się z programów w różnym formacie. Repertuar obejmuje różne gatunki i formy sztuki klasycznej – m.in. operę, balet, koncerty symfoniczne, jazzowe czy recitalie. Krótko- i pełnometrażowe występy nadawane są w blokach. Przeplatane są programem muzycznym „ InterMezzo ”.
Gdzie można oglądać telewizję Mezzo?
Telewizja Mezzo dostępna jest w Polsce w wybranych sieciach kablowych oraz na największych platformach – Polsat Box i Canal+.
Stacje telewizyjne powiązane z Mezzo
Od roku 2010 oferta nadawcy została rozszerzona o kanał Mezzo Live HD. Emitowane są na nim wyłącznie programy w jakości HD, w tym koncerty i spektakle na żywo z największych scen lirycznych, festiwali klasycznych i jazzowych oraz koncertów z całego świata.
Więcej o telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo posiada własną stronę internetową www.mezzo.tv w francuskiej i angielskiej wersji językowej. Prezentowane są na niej nie tylko zapowiedzi transmitowanych spektakli i koncertów, ale też rekomendacje muzyczne, literackie, filmowe czy festiwalowe. Aktualności na temat ramówki i nadchodzących wydarzeń muzycznych umieszczane są na bieżąco również na social mediach stacji, takich jak Facebook, Twitter i Instagram.