MezzoProgram TV na Piątek 2.02.2024
| 6:00 | |
|---|---|
| 6:30 |
Claudio Abbado 10 years after
|
| 7:42 |
Berliner Philharmoniker, Claudio Abbado (Conductor) Eric Ericson Chamber Choir Bryn Terfel (baritone), Barbara Bonney (soprano) Johannes Brahms 1833 - 1897 Ein Deutsches Requiem Directed by Bob Coles Vienna, Musikverein, 3 April 1997
|
| 9:12 | |
|
|
|
| 10:00 |
Soloists of the Ensemble intercontemporain Salome Haller (mezzo-soprano) Saburo Teshigawara (stage direction, scenography, lights, costumes, dance) Rihoko Sato (dance) Pierrot Lunaire / Lost in Dance Arnold Schoenberg (1874 - 1951) Pierrot lunaire Alban Berg (1885 - 1935) Lyric suite Paris, Cité de la Musique, May 11, 2023
|
| 11:16 |
Orchestre de Chambre de Lausanne, Simone Young (Conductor) Bo Skovhus (Baryton) Luciano Berio (1925-2003) Rendering Gustav Mahler (1860-1911) Lieder eines fahrenden Gesellen (arr. for chamber orchestra by A. Schoenberg) Arnold Schoenberg (1874-1951) Verklärte Nacht, op.4 (version 1943) Salle Métropole, Lausanne, 14/04/2022 TV director, Chantal Bernheim & Patrick Siegenthaler
|
| 12:42 | |
| 13:30 |
Aida Opera in four acts by Giuseppe Verdi (1813 - 1901) Libretto by Antonio Ghislanzoni after a scenario by Auguste Mariette First performance in Caire, Opera House, 24 December 1871 Symphony Orchestra and Chorus of the Gran Teatre del Liceu, Gustavo Gimeno (Conductor) Conxita Garcia (Chorus Master) Thomas Guthrie (Stage Director) Angelo Smimmo (Choreography), Josep Mestres Cabanes (Set design), Jordi Castells (Set restauration), Franca Squarciapino (Costumes), Albert Faura (Lightning) Mariano Buccino (Il Re) Clémentine Margaine (Amneris) Angela Meade (Aida) Yonghoon Lee (Radames) Kwangchul Youn (Ramfis) Franco Vassallo (Amonasro) Josep Fadó (Il messaggero) Berna Perles Grande (Sacerdotessa) Recorded at the Gran Teatre del Liceu, Barcelona, 22 January 2020
|
| 16:07 | |
| 17:10 |
Roberto Fonseca Roberto Fonseca (chorus, piano) Matheew Simon (trumpet) Ruly Herrera (drums) Yandy Martinez (bass) Jimmy Jenks (saxophone) Javier Zalva (saxophone, flute) Andres Coayo (drums) Carlos Calunga (chorus) Roberto Garcia (trumpet) Directed by: Yvan Schreck Grande Halle de la Villette, 2022
|
| 18:35 |
Leila Martial & Baa Box Eric Perez (drums, vocal) Pierre Tereygeol (accoustic guitar, vocal) Leila Martial (vocal) Play list Album, Warm Canto Recorded at the Maison Nougaro barge from January 25 to January 31st, 2021 TV Director, Patrick Lauzé
|
| 19:15 |
Manu Dibango Estival Jazz accompaniement: Michael Alido Jean Pierre Coco Elo Longue Maria Lovensosse Valerie Lobe Michel Malecani Adriam Rabenga Florance Titti Brice Wonassi Hetti Sina Recorded in 1983, Lugano, Swiss Tv director, Sandro Pedrazzetti
|
| 20:30 |
Ensemble Intercontemporain Roberto Negro (piano), Michele Rabbia (percussions), Nicolas Crosse (double bass) Mathieu Pion (sound engineer), Caty Olive (lighting) Roberto Negro (né en 1981) Newborn, for trio and ensemble Mulhouse, La Filature, 7 November 2022 Directed by Patrick Lauze
|
| 21:30 |
György Ligeti: the Piano Concerto Ensemble intercontemporain, Pierre-Laurent Aimard (piano) Pierre Boulez (conductor) Directed by Hanne Kaisik-Aumüller and Uli Aumüller
|
| 22:35 |
Eugene Onegin 'Lyric scenes' in three acts by Piotr Illich Tchaikovsky (1840 - 1893) Libretto by Piotr Illich Tchaikovsky and Konstantin Stepanovich Shilovsky after Pushkin First performance Moscow, Maliy Theatre, 29 March 1879 La Monnaie Symphony Orchestra & Chorus, Alain Altinoglu (Conductor) Benoît Giaux, Jan Schweiger (Chorus master) Laurent Pelly (Stage director) Massimo Troncanetti (Set designer), Laurent Pelly, Jean-Jacques Delmotte (Costume designer), Marco Giusti (Lighting designer), Lionel Hoche (Choreographer) Sally Matthews (Tatiana) Stéphane Degout (Eugene Onegin) Bogdan Volkov (Lensky) Nicolas Courjal (Prince Gremin) Lilly Jorstad (Olga) Bernadetta Grabias (Larina) Christophe Mortagne (Triquet) Cristina Melis (Filippyevna) Kamil Ben Hsain Lachiri (Zaretsky) Brussels, Théâtre de la Monnaie / De Munt, 7 February 2023
|
| 1:10 |
Mirga Grazinyte-Tyla ranks among today's shooting stars of the classical music scene. At the age of only 30 years, the Lithuanian was unanimously selected by the City of Birmingham Symphony Orchestra (CBSO) to be their musical director; succeeding Andris Nelsons and Sir Simon Rattle. Gentle, strong, calm and self confident, she says: 'The only thing that could ever stop me is my own lack of imagination.'
|
| 2:04 |
Being a female conductor means being an exception. Even today. When a woman stands on the podium she is, in most cases, somehow 'the first': the first to lead a world-class orchestra, the first to conduct the 'Last Night of the Proms' in London, the first to win the German Conductor Prize. But it seems that the world of the maestro is now in a state of upheaval. The young Lithuanian conductor Mirga Grazinyte-Tyla, who took over the post of Andris Nelsons in Birmingham, said with conviction: 'I really believe that something is changing now.' But why is it that there have been so few female conductors in the international music scene? To take a closer look at this phenomenon, the film MAESTRAS follows several female conductors at Lucerne Festival 2016, which with the motto 'PrimaDonna' dedicated itself to this theme. Through the rehearsals, concerts and talks with participants of various professions at the Lucerne Festival the film approaches this subject. Along with the female musicians of the festival, the life of the former conductor Sylvia Caduff is followed. The Swiss woman was the first female assistant to Leonard Bernstein and directed the Berlin Philharmonic in 1978 when she filled in for Herbert von Karajan.
|
| 3:00 |
One of the world's finest and most-respected conductors, Claudio Abbado was legendary in stature, having held the post of musical director with La Scala in Milan from 1968 to 1986, with the Vienna Opera from 1986 to 1991, and the Berlin Philharmonic from 1989 to 2002. A strong advocate of the development of young musical talent, he was instrumental in the foundation of the Chamber Orchestra of Europe, the European Union Youth Orchestra and the Gustav Mahler Youth Orchestra. After a serious illness, he began the final phase of his career: founding the new Lucerne Festival Orchestra. Filmmaker Paul Smaczny followed his career over the years, regularly filming and interviewing him. In this profile Abbado talks about his life and work, his conception of music, his favourite compositions. Never-before-seen interviews are combined with images of the conductor in rehearsal and in concert, interviews with friends and colleagues, and archival material. The resulting portrait presents this 'silent thinker' under a new and unexpected light.
|
| 4:06 |
Lucerne Festival Orchestra, Claudio Abbado (conductor) Yuja Wang (piano) Sergei Prokofiev (1891-1953) Piano concerto No. 3 in ut major, op. 26 Gustav Mahler (1860-1911) Symphony No. 1 in D major, Titan Lucerne Festival Hall, Switzerland, 2009
|
| 5:39 | |
Lista stacji
O stacji Mezzo
Telewizja Mezzo
Mezzo to francuska stacja telewizyjna skupiająca się na światowej muzyce klasycznej, jazzie i tańcu. Promowana hasłem „Muzyka dla Twoich oczu”, łączy w sobie wrażenia płynące z doskonałego brzmienia i oglądanych występów. Mezzo przenosi widzów do najbardziej prestiżowych sal koncertowych, na deski scen operowych i baletowych oraz w świat znakomitych festiwali muzycznych. W ramówce kanału znajdują się zarówno krótkie klipy, jak i pełnometrażowe przedstawienia prezentujące twórczość legendarnych artystów i nowo odkrytych talentów. Pasmo uzupełniane jest muzycznymi programami i filmami dokumentalnymi. Telewizja Mezzo nadaje swój program przez całą dobę, siedem dni w tygodniu.
Historia telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo została założona w 1992 roku przez francuską publiczną grupę mediową France Télévisions. Do roku 1998 nosiła nazwę France Supervision. W 2001 roku Mezzo połączyła się z francuskim kanałem muzycznym Muzzik, zachowując swoją nazwę. Logo stacji składa się z czerwonego napisu „mezzo” ze stylizowaną literą „m”. Siostrzaną stacją telewizji Mezzo jest Mezzo Live HD – kanał nadawany od kwietnia 2010 roku.
Oficjalna siedziba stacji znajduje się w Paryżu we Francji. Obecnym właścicielem jest francuska telewizja publiczna oraz francuska spółka mediowa Grupa Canal+. Aktualnie stacja dociera aż do blisko 60 milionowej widowni i jest dostępna w ponad 80 krajach na całym świecie – w tym w krajach Skandynawskich, w Portugalii, Rosji czy w Polsce.
Od samego początku telewizja Mezzo poświęcona była promocji muzyki klasycznej, jazzu i tańca wśród szerszej widowni. Zamysłem było dotarcie nie tylko do zaprawionych melomanów, ale także osób rozpoczynających przygodę z muzyką poważną. Oferta kanału składa się z programów w różnym formacie. Repertuar obejmuje różne gatunki i formy sztuki klasycznej – m.in. operę, balet, koncerty symfoniczne, jazzowe czy recitalie. Krótko- i pełnometrażowe występy nadawane są w blokach. Przeplatane są programem muzycznym „ InterMezzo ”.
Gdzie można oglądać telewizję Mezzo?
Telewizja Mezzo dostępna jest w Polsce w wybranych sieciach kablowych oraz na największych platformach – Polsat Box i Canal+.
Stacje telewizyjne powiązane z Mezzo
Od roku 2010 oferta nadawcy została rozszerzona o kanał Mezzo Live HD. Emitowane są na nim wyłącznie programy w jakości HD, w tym koncerty i spektakle na żywo z największych scen lirycznych, festiwali klasycznych i jazzowych oraz koncertów z całego świata.
Więcej o telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo posiada własną stronę internetową www.mezzo.tv w francuskiej i angielskiej wersji językowej. Prezentowane są na niej nie tylko zapowiedzi transmitowanych spektakli i koncertów, ale też rekomendacje muzyczne, literackie, filmowe czy festiwalowe. Aktualności na temat ramówki i nadchodzących wydarzeń muzycznych umieszczane są na bieżąco również na social mediach stacji, takich jak Facebook, Twitter i Instagram.