MezzoProgram TV na Piątek 22.12.2023
| 19:01 |
Pianomania at the Bouffes du Nord Theatre Edouard Ferlet, Leila Olivesi, Benjamin Moussay, Cheick Tidiane Seck, Giovanni Mirabassi, Chassol, Pierre de Bethmann, Mario Canonge, Clelya Abraham, Bernard Lubat, Grégory Privat, Laurent de Wilde, Alain Jean-Marie (piano) Paris, Théâtre des Bouffes du Nord, 20 November 2022 Directed by Samuel Thiebaut
|
|---|---|
| 20:30 |
Fantasymphony Christine Nonbo Andersen - Soprano Johan Karlström - Basse Jihye Kim - Soprano Tuva Semmingsen - Mezzo-soprano Danish National Concert Choir Danish National Junior Choir National Symphony Orchestra of Denmark Christian Schumann - conductor Roger Taylor/Queen, Highlander: A Kind of Magic John Williams, Harry Potter Harry's Wondrous World Hedwige's theme Javier Navarrete, Pan's Labyrinth Long, Long Time Ago Harry Gregson-Williams, The chronicles of Narnia A Narnia Lullaby Coronation James Horner, Willow Elora Danan's Birth Russell Brower, World of Warcraft: Invincible Ed Sheeran, Game of Thrones: Hands of Gold Ramin Djawadi, Game of Thrones The Rains of Castamere Suite Howard Shore, Le Hobbit Misty Mountains Howard Shore, The Lord of rings Concerning Hobbits A Knife in the Dark Enya/Roma Ryan, Lord of the Rings: May It Be Howard Shore, The lord of rings The Breaking of the Fellowship The End of All Things Brian May/Queen, Highlander: Who Wants To Live Forever Copenhague, DR Koncerthuset, 2019 TV director, Karsten Andersen
|
| 22:09 |
A student of Darius Milhaud and Luciano Berio, musician Steve Reich (born 1936) quickly developed a style all his own inspired by Baroque music, Bartók, Webern and Stravinsky, as well as jazz, traditional music (especially African), and Hebrew cantillation. As a trailblazing exponent of minimalist music, Reich rejected the characteristic complexity of mid-20th-century classical harmony and tonality in order to make large-scale works from minimal materials a single chord, a brief musical motif, a spoken exclamation - thereby reconciling classical and popular music. In this profile he looks back on the key stages of his 40-years lasting career, from the formation of his own group, Steve Reich and Musicians, to the American avant-garde he helped to create, from new video performances to his quasi-religious music. Despite his success and wide recognition Steve Reich has never renounced his independent spirit. This film is about the artist and his music. From the analogue tapes of his first recorded pieces to current technology of sampling and video. We see him at work and clips from his performances and concerts in Le Havre, Tokyo, Rome, New York and Manchester.
|
| 23:15 |
Le nozze di Figaro 'Opera buffa' in four acts by Wolfgang Amadeus Mozart (1756 - 1791) Libretto by Lorenzo Da Ponte based on 'La folle journée, ou le Mariage de Figaro' by Pierre-Augustin Caron de Beaumarchais First performance in Vienna, Burgtheater, 1 May 1786 Staatskapelle Berlin, Staatsopernchor, Daniel Barenboim (Conductor) Martin Wright (Chorus Master) Vincent Huguet (Stage Direction) Aurélie Maestre (Sets), Clémence Pernoud (costumes), Irene Selka (Lighting), Thomas Wilhelm (choreography) Gyula Orendt (Conte Almaviva) Elsa Dreisig (Contessa Almaviva) Nadine Sierra (Susanna) Riccardo Fassi (Figaro) Emily D'angelo (Cherubino) Katharina Kammerloher (Marcellina) Stephan Rügamer (Basilio) Siegfried Jerusalem (Don Curzio) Maurizio Muraro (Bartolo) David Ostrek (Antonio) Liubov Medvedeva (Barbarina) Recorded at the Staatsoper Berlin, Unter der Linden, April 1st, 2021 Directed by Andy Sommer
|
|
|
|
| 2:20 | |
| 3:00 |
Bruno Monsaingeon: memories of David Ositrakh Director of essential films on the great musicians of the 20th century, Bruno Monsaingeon talks about his relationship with the artists who inspired him. Among them, David Oistrakh, the 'King David' of the violin.
|
| 3:10 |
David Oistrakh, Artist of the People The dramatic story of an inspired violinist, of a loyal man whose self-imposed silence eloquently betrayed unspoken private suffering. This extensive profile features interviews with David Oistrakh's longtime friends and fellow musicians: Yehudi Menuhin showing what it takes to make a great violinist; Mstislav Rostropovitch talking of Oistrakh's relationship with the Soviet regime; Gidon Kremer recalling Oistrakh as a teacher; Gennady Rozhdestvensky who conducted all the major concertos for him; and Oistrakh's son, Igor, remembering the family man. Directed by Bruno Monsaingeon 1994
|
| 4:25 |
Royal Concertgebouw Orchestra, Andris Nelsons (Conductor) Hakan Hardenberger (trumpet), Pierre-Laurent Aimard (piano) Ludwig van Beethoven (1770 - 1827) The Creatures of Prometheus, Op. 43 Brett Dean (b. 1961) Dramatis personae Alexander Skryabin (1871 - 1915) Prométhée, le poeme du feu Recorded at the Concertgebouw, Amsterdam, 17 January 2020 TV director, Dick Kuijs
|
| 5:50 |
Berliner Philharmoniker, Daniel Barenboim (conductor and piano) Wolfgang Amadeus Mozart (1756 - 1791) Concerto for piano no. 27 in B flat major K. 595 Recorded in 1989 at the Siemens-Villa, Berlin Directed by Jean-Pierre Ponnelle
|
Lista stacji
O stacji Mezzo
Telewizja Mezzo
Mezzo to francuska stacja telewizyjna skupiająca się na światowej muzyce klasycznej, jazzie i tańcu. Promowana hasłem „Muzyka dla Twoich oczu”, łączy w sobie wrażenia płynące z doskonałego brzmienia i oglądanych występów. Mezzo przenosi widzów do najbardziej prestiżowych sal koncertowych, na deski scen operowych i baletowych oraz w świat znakomitych festiwali muzycznych. W ramówce kanału znajdują się zarówno krótkie klipy, jak i pełnometrażowe przedstawienia prezentujące twórczość legendarnych artystów i nowo odkrytych talentów. Pasmo uzupełniane jest muzycznymi programami i filmami dokumentalnymi. Telewizja Mezzo nadaje swój program przez całą dobę, siedem dni w tygodniu.
Historia telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo została założona w 1992 roku przez francuską publiczną grupę mediową France Télévisions. Do roku 1998 nosiła nazwę France Supervision. W 2001 roku Mezzo połączyła się z francuskim kanałem muzycznym Muzzik, zachowując swoją nazwę. Logo stacji składa się z czerwonego napisu „mezzo” ze stylizowaną literą „m”. Siostrzaną stacją telewizji Mezzo jest Mezzo Live HD – kanał nadawany od kwietnia 2010 roku.
Oficjalna siedziba stacji znajduje się w Paryżu we Francji. Obecnym właścicielem jest francuska telewizja publiczna oraz francuska spółka mediowa Grupa Canal+. Aktualnie stacja dociera aż do blisko 60 milionowej widowni i jest dostępna w ponad 80 krajach na całym świecie – w tym w krajach Skandynawskich, w Portugalii, Rosji czy w Polsce.
Od samego początku telewizja Mezzo poświęcona była promocji muzyki klasycznej, jazzu i tańca wśród szerszej widowni. Zamysłem było dotarcie nie tylko do zaprawionych melomanów, ale także osób rozpoczynających przygodę z muzyką poważną. Oferta kanału składa się z programów w różnym formacie. Repertuar obejmuje różne gatunki i formy sztuki klasycznej – m.in. operę, balet, koncerty symfoniczne, jazzowe czy recitalie. Krótko- i pełnometrażowe występy nadawane są w blokach. Przeplatane są programem muzycznym „ InterMezzo ”.
Gdzie można oglądać telewizję Mezzo?
Telewizja Mezzo dostępna jest w Polsce w wybranych sieciach kablowych oraz na największych platformach – Polsat Box i Canal+.
Stacje telewizyjne powiązane z Mezzo
Od roku 2010 oferta nadawcy została rozszerzona o kanał Mezzo Live HD. Emitowane są na nim wyłącznie programy w jakości HD, w tym koncerty i spektakle na żywo z największych scen lirycznych, festiwali klasycznych i jazzowych oraz koncertów z całego świata.
Więcej o telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo posiada własną stronę internetową www.mezzo.tv w francuskiej i angielskiej wersji językowej. Prezentowane są na niej nie tylko zapowiedzi transmitowanych spektakli i koncertów, ale też rekomendacje muzyczne, literackie, filmowe czy festiwalowe. Aktualności na temat ramówki i nadchodzących wydarzeń muzycznych umieszczane są na bieżąco również na social mediach stacji, takich jak Facebook, Twitter i Instagram.