MezzoProgram TV na Niedziela 26.11.2023
| 18:25 |
La Boheme Opera in four acts by Giacomo Puccini (1858 - 1924) Libretto by Giuseppe Giacosa and Luigi Illica after Henry Murger's 'Scenes de la vie de boheme' First performance in Turin, Teatro Regio, on the 1st of February 1896 Orchestre et Cheurs de l'Opéra Royal de Wallonie-Liege, Frédéric Chaslin (Conductor) Denis Segond (Chorus master) Stefano Mazzonis di Pralafera (Stage Director) Carlo Sala (Sets), Fernand Ruiz (Costumes), Franco Marri (lighting) Angela Gheorghiu (Mimi) Stefan Pop (Rodolfo) Ionut Pascu (Marcello) María Rey-Joly (Musetta) Kamil Ben Hsain Lachiri (Schaunard) Ugo Guagliardo (Colline) Patrick Delcour (Benoît / Alcindoro) Recorded at the Opéra Royal de Wallonie-Liege, 26 September 2020
|
|---|---|
| 20:30 |
Cecilia Bartoli (Mezzo-Soprano) Philippe Jaroussky (Countertenor) Coro della Radiotelevisione Svizzera (Choir) I Barocchisti, Diego Fasolis (Conductor) Agostino Steffani (1654-1728) I trionfi del fato Niobe, regina di Tebe Stabat Mater La liberta contenta La superbia d'Alessandro Tassilone La lotta d'Hercole con Acheloo Marco Aurelio Alarico il Baltha, cioe L'audace re de' Gothi Château de Versailles, France, 2012 Directed by Olivier Simonnet
|
| 21:30 |
Jakub Józef Orlinski (countertenor) Ensemble Il Pomo d'Oro, Zefira Valova (violin & conductor) Francesco Cavalli La Calisto (1661) Sinfonia Erme e solinghe cime... Lucidissima face (Endimione) Giovanni Antonio Boretti Eliogabalo (1668) Chi scherza con Amor (Eliogabalo) Giovanni Antonio Boretti Claudio Cesare (1672) Sinfonia Crudo amor non hai pieta (Claudio) Giovanni Bononcini La Nemica d'Amore fatta amante (1693) Sinfonia Giovanni Bononcini La Costanza non gradita (1694) Infelice mia costanza (Aminta) Nicola Matteis Don Chisciotte in Siera Morena (1719) Ballo dei Bagatellieri Francesco Bartolomeo Conti Don Chisciotte (1719) Odio, vendetta, amor (Fernando) Luca Antonio Predieri Scipione il Giovane (1731) Finche salvo e l'amor suo (Scipione) Pietro Antonio Locatelli Concerto a quattro op. 1 no 11 in C minor Giuseppe Maria Orlandini / Johann Mattheson Nerone (1723) Che m'ami ti prega (Nerone) Nicola Fago Il faraone sommerso (1709) Alla gente a Dio diletta Toulouse, Théâtre du Capitole, 21 July 2021 Directed by Olivier Simonnet
|
| 22:45 |
Yehudi Menuhin, the Violin of the Century Lord Yehudi Menuhin, relaxing at his home in the Greek isles, tells the story of his wonderful career on the eve of his 80th birthday. A wealth of rare archival material illustrates this highly informative and entertaining profile of the world's greatest violinist, providing insight into the life of the young San Franciscan wonderchild, his sudden rise to stardom which led to an outstanding international career, his encounters with the world's greatest musicians and music traditions, and his involvement in world politics. Directed by Bruno Monsaingeon 1995
|
|
|
|
| 0:45 |
Insula Orchestra, Laurence Equilbey (Conductor) Alexandra Conunova (violin), Natalie Clein (cello), David Kadouch (piano) Ludwig van Beethoven (1770 - 1827) Concerto for violin, cello, piano and orchestra in C major, Op. 56 Louise Farrenc (1804 - 1875) Symphony no. 3 in G minor, Op. 36 The Seine Musicale, Boulogne-Billancourt, 17/02/2018 Directed by Marie Guilloux
|
| 2:05 |
The Neighbour Jo Stromgren (choreography) Line Tormoen, Dimitri Jourde (dancers) Leif Ove Andsnes (piano) Directed by Stein-Roger Bull
|
| 2:25 | |
| 3:00 |
Shirine Opera in twelve tableaux by Thierry Escaich (born in 1965) Libretto by Atiq Rahimi Premiered in Lyon, Opéra National de Lyon, May 2, 2022 Orchestra and Chorus of the Opéra National de Lyon, Franck Ollu (musical direction) Denis Comtet (chorus master) Richard Brunel (stage direction) Etienne Pluss (sets), Wojciech Dziedzic (costumes), Henning Streck (lights), Yann Philippe (video), Herve Chaussard (choreography), Catherine Ailloud-Nicolas (dramaturgy) Jeanne Gerard (Shirine) Julien Behr (Khosrow) Jean-Sebastien Bou (Chapour) Madjouline Zerari (Chamira) Theophile Alexandre (Nakissa) Laurent Alvaro (Barbados) Florent Karrer (Farhad) Stephen Mills (Shiroya) Lyon, National Opera of Lyon, May 10, 2022
|
| 4:53 |
Ensemble Intercontemporain, Matthias Pintscher (Conductor) Alain Billard (clarinette contrebasse), Bryce Dessner (guitare électrique) Matthias Pintscher (B. 1971) 'Skull', for three trumpets John Cage (1912 - 1992) 'Seven Haiku' for piano George Crumb (B. 1929) 'Vox Balaenae' (Voice of the Whale) for flute, cello and piano Yann Robin (B. 1974) 'Art of Metal II' for contrabass clarinet and electronics George Crumb 'Black Angels', Thirteen Images From the Dark Land for electric string quartet Bryce Dessner (B. 1976) 'Wires' for electric guitar and ensemble Recorded at the Fondation Louis Vuitton, Paris, 21 January 2019 Directed by Anais Spiro
|
Lista stacji
O stacji Mezzo
Telewizja Mezzo
Mezzo to francuska stacja telewizyjna skupiająca się na światowej muzyce klasycznej, jazzie i tańcu. Promowana hasłem „Muzyka dla Twoich oczu”, łączy w sobie wrażenia płynące z doskonałego brzmienia i oglądanych występów. Mezzo przenosi widzów do najbardziej prestiżowych sal koncertowych, na deski scen operowych i baletowych oraz w świat znakomitych festiwali muzycznych. W ramówce kanału znajdują się zarówno krótkie klipy, jak i pełnometrażowe przedstawienia prezentujące twórczość legendarnych artystów i nowo odkrytych talentów. Pasmo uzupełniane jest muzycznymi programami i filmami dokumentalnymi. Telewizja Mezzo nadaje swój program przez całą dobę, siedem dni w tygodniu.
Historia telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo została założona w 1992 roku przez francuską publiczną grupę mediową France Télévisions. Do roku 1998 nosiła nazwę France Supervision. W 2001 roku Mezzo połączyła się z francuskim kanałem muzycznym Muzzik, zachowując swoją nazwę. Logo stacji składa się z czerwonego napisu „mezzo” ze stylizowaną literą „m”. Siostrzaną stacją telewizji Mezzo jest Mezzo Live HD – kanał nadawany od kwietnia 2010 roku.
Oficjalna siedziba stacji znajduje się w Paryżu we Francji. Obecnym właścicielem jest francuska telewizja publiczna oraz francuska spółka mediowa Grupa Canal+. Aktualnie stacja dociera aż do blisko 60 milionowej widowni i jest dostępna w ponad 80 krajach na całym świecie – w tym w krajach Skandynawskich, w Portugalii, Rosji czy w Polsce.
Od samego początku telewizja Mezzo poświęcona była promocji muzyki klasycznej, jazzu i tańca wśród szerszej widowni. Zamysłem było dotarcie nie tylko do zaprawionych melomanów, ale także osób rozpoczynających przygodę z muzyką poważną. Oferta kanału składa się z programów w różnym formacie. Repertuar obejmuje różne gatunki i formy sztuki klasycznej – m.in. operę, balet, koncerty symfoniczne, jazzowe czy recitalie. Krótko- i pełnometrażowe występy nadawane są w blokach. Przeplatane są programem muzycznym „ InterMezzo ”.
Gdzie można oglądać telewizję Mezzo?
Telewizja Mezzo dostępna jest w Polsce w wybranych sieciach kablowych oraz na największych platformach – Polsat Box i Canal+.
Stacje telewizyjne powiązane z Mezzo
Od roku 2010 oferta nadawcy została rozszerzona o kanał Mezzo Live HD. Emitowane są na nim wyłącznie programy w jakości HD, w tym koncerty i spektakle na żywo z największych scen lirycznych, festiwali klasycznych i jazzowych oraz koncertów z całego świata.
Więcej o telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo posiada własną stronę internetową www.mezzo.tv w francuskiej i angielskiej wersji językowej. Prezentowane są na niej nie tylko zapowiedzi transmitowanych spektakli i koncertów, ale też rekomendacje muzyczne, literackie, filmowe czy festiwalowe. Aktualności na temat ramówki i nadchodzących wydarzeń muzycznych umieszczane są na bieżąco również na social mediach stacji, takich jak Facebook, Twitter i Instagram.