MezzoProgram TV na Środa 14.12.2022
| 19:42 |
Daniel Barenboim (piano) Ludwig van Beethoven (1770 - 1827) Piano Sonata No.8 in C minor, Op.13 ('Pathétique') Recorded in Berlin, Boulez Saal, in 2020 Directed by Fréderic Delesques
|
|---|---|
| 20:02 |
Daniel Barenboim (piano) Ludwig van Beethoven (1770 - 1827) Piano Sonata No.23 in F minor, Op.57 ('Appassionata') Recorded in Berlin, Boulez Saal, in 2020 Directed by Fréderic Delesques
|
| 20:30 |
Mam'zelle Nitouche 'Vaudeville-opérette' by Louis Auguste Joseph Florimond Ronger, aka Hervé (1825 - 1892) Libretto by Henri Meilhac and Albert Millaud First performance in Paris, Théâtre des Variétés, 26 January 1883 Orchestre de Chambre de Lausanne, Christophe Grapperon (conductor) Cheur de l'Opéra de Lausanne Pierre-André Weitz (Stage director, Costumes, Sets, Make-up) Bertrand Killy (Lighting), Iris Florentiny (Choreography) Olivier Py (La Supérieure, Corinne, Miss Knife, Loriot) Lara Neumann (Denise de Flavigny, Mam'zelle Nitouche) Damien Bigourdan (Célestin, Floridor) Samy Camps (Le Vicomte Fernand de Champlâtreux) Eddie Chignara (Le Major, comte de Château-Gibus) Sandrine Sutter (La Touriere / Sylvia) Antoine Philippot (Le Directeur de théâtre) Pierre Lebon (Gustave, officier) David Ghilardi (Robert, officier) Clémentine Bourgoin (Lydie) Ivanka Moizan (Gimblette) David Ghilardi (Robert,officer) Piero (alias Pierre-André Weitz) (Stage Managezr) Joséphine Kirch (A nun) Recorded at the Opéra, Lausanne, January 2018 TV Director, Sébastien Glas
|
| 22:36 |
Orchestre Philharmonique Royal de Liege, Gergely Madaras (Conductor) Cheur de Radio France David Kadouch (piano) Philippe Boesmans (1936 - 2022) Fin de nuit, for piano and orchestra Maurice Ravel (1875 - 1937) Daphnis et Chloé Recorded in Liege, Salle Philharmonique, 27 & 28 February 2019 Directed by Arnaud Lalanne
|
|
|
|
| 0:20 |
Orchestre Philharmonique Royal de Liege, Gergely Madaras (Conductor) Victor Julien-Laferriere (Cello) Antonín Dvořák (1841 - 1904) Cello Concerto in B minor Op. 104 César Franck (1822 - 1890) Symphony in D minor Liege, Salle Philharmonique, 25 November 2021
|
| 1:35 |
Orchestre National du Capitole de Toulouse, Tugan Sokhiev (Conductor) Gustav Holst (1874 - 1934) The Planets, Op. 32 Recorded at the Halle aux Grains, Toulouse, 8 November 2019 TV Director, Jean-Pierre Loisil
|
| 3:10 |
Magic Malik Kafrobeat invites Sandra Nkaké, Gaston Bandimic Magic Malik voice, flute Olivier Laisney trumpet Maciek Lasserre saxophones Mailys Maronne keyboards Oscar Emch guitar Mathilda Haynes guitar Jean-René Zapha bass Maxime Zampieri drums David Mirandon percussion Isabel González, voice Valerie Belinga voice Guests: Sandra Nkake, voice Gaston Bandimic voice, rap Julien Reyboz sound system Pantin, La Dynamo, April 20, 2022 Directed by Guillaume Dero
|
| 4:20 |
Astor Piazzolla (bandoneon) Arnaldo Ciato (piano) Giuseppe Prestipino Giarrita (bass) Tullio De Piscopo (drums) Hugo Heredia (flute) Nando De Luca (organ) Aldo Pagani (marimba) Felice Dacco (guitare) Recorded in 1974 Tv director, Sandro Briner
|
| 5:00 |
LA TÍPICA MELINGO Recorded at the Nouveau Théâtre de Montreuil, April 13th, 2022 The iconoclast Melingo revisits his cursed tangos with a large orchestra typical of the balls of the 40s in Buenos Aires. He is one of the most fascinating artists of the Argentinean scene. Singer and actor with a hoarse voice, Melingo oscillates on stage between Charlie Chaplin and Tom Waits, and reinvests since a long time the field of the tango, that of the underworld and the bad boys, with sharpened texts, that he propels in the current events. 'My role, as an artist, is to put in poetry and in music the forgotten of the society'. He returns to Banlieues Bleues with the Orquesta Típica, directed by Maestro Juan Pablo Gallardo, who has arranged the music of the Maestro by reproducing, with a very feminized team, the historical format of the orchestras that made the whole of Buenos Aires dance in the 1940s. Melingo singing, clarinet Orquesta Típica: Romain Lecuyer double bass, Juan Pablo Gallardo piano, musical direction, Andrea Pujado violin, Anne Le Pape violin, Aurélie Gallois violin, Line Kruse violin, Marion Chiron bandoneon, Carmela Delgado bandoneon, Facundo Torres bandoneon Directed by Gilles Le Mao
|
| 5:57 |
Kylie Eastwood (bass) Hugh Coltman (vocal) Camille Bertault (vocal) Andrew McCormack (piano) Quentin Collins (trumpet, bugle) Brandon Allen (saxophone) Chris Higginbottom (drums) Recorded on June 30th at Théâtre Antique, Jazz a Vienne
|
Lista stacji
O stacji Mezzo
Telewizja Mezzo
Mezzo to francuska stacja telewizyjna skupiająca się na światowej muzyce klasycznej, jazzie i tańcu. Promowana hasłem „Muzyka dla Twoich oczu”, łączy w sobie wrażenia płynące z doskonałego brzmienia i oglądanych występów. Mezzo przenosi widzów do najbardziej prestiżowych sal koncertowych, na deski scen operowych i baletowych oraz w świat znakomitych festiwali muzycznych. W ramówce kanału znajdują się zarówno krótkie klipy, jak i pełnometrażowe przedstawienia prezentujące twórczość legendarnych artystów i nowo odkrytych talentów. Pasmo uzupełniane jest muzycznymi programami i filmami dokumentalnymi. Telewizja Mezzo nadaje swój program przez całą dobę, siedem dni w tygodniu.
Historia telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo została założona w 1992 roku przez francuską publiczną grupę mediową France Télévisions. Do roku 1998 nosiła nazwę France Supervision. W 2001 roku Mezzo połączyła się z francuskim kanałem muzycznym Muzzik, zachowując swoją nazwę. Logo stacji składa się z czerwonego napisu „mezzo” ze stylizowaną literą „m”. Siostrzaną stacją telewizji Mezzo jest Mezzo Live HD – kanał nadawany od kwietnia 2010 roku.
Oficjalna siedziba stacji znajduje się w Paryżu we Francji. Obecnym właścicielem jest francuska telewizja publiczna oraz francuska spółka mediowa Grupa Canal+. Aktualnie stacja dociera aż do blisko 60 milionowej widowni i jest dostępna w ponad 80 krajach na całym świecie – w tym w krajach Skandynawskich, w Portugalii, Rosji czy w Polsce.
Od samego początku telewizja Mezzo poświęcona była promocji muzyki klasycznej, jazzu i tańca wśród szerszej widowni. Zamysłem było dotarcie nie tylko do zaprawionych melomanów, ale także osób rozpoczynających przygodę z muzyką poważną. Oferta kanału składa się z programów w różnym formacie. Repertuar obejmuje różne gatunki i formy sztuki klasycznej – m.in. operę, balet, koncerty symfoniczne, jazzowe czy recitalie. Krótko- i pełnometrażowe występy nadawane są w blokach. Przeplatane są programem muzycznym „ InterMezzo ”.
Gdzie można oglądać telewizję Mezzo?
Telewizja Mezzo dostępna jest w Polsce w wybranych sieciach kablowych oraz na największych platformach – Polsat Box i Canal+.
Stacje telewizyjne powiązane z Mezzo
Od roku 2010 oferta nadawcy została rozszerzona o kanał Mezzo Live HD. Emitowane są na nim wyłącznie programy w jakości HD, w tym koncerty i spektakle na żywo z największych scen lirycznych, festiwali klasycznych i jazzowych oraz koncertów z całego świata.
Więcej o telewizji Mezzo
Telewizja Mezzo posiada własną stronę internetową www.mezzo.tv w francuskiej i angielskiej wersji językowej. Prezentowane są na niej nie tylko zapowiedzi transmitowanych spektakli i koncertów, ale też rekomendacje muzyczne, literackie, filmowe czy festiwalowe. Aktualności na temat ramówki i nadchodzących wydarzeń muzycznych umieszczane są na bieżąco również na social mediach stacji, takich jak Facebook, Twitter i Instagram.