Spór o historię: Zbrojne ramię bolszewików
W skrócie
Autorytety w dziedzinie historii prezentują swoje opinie na temat różnych wydarzeń historycznych.
Oglądaj w telewizji
Opis
Autorytety w dziedzinie historii prezentują swoje opinie na temat różnych wydarzeń historycznych. Prowadzący program dyskutują m.in. z: prof. Maria Bogucka, prof. Janusz Tazbir, prof. Henryk Samsonowicz, prof. Andrzej Ajnenkiel, prof. Adam Dobroński, prof. Janusz Odziemkowski, prof. Wojciech Materski oraz prof. Wojciech Roszkowski.
Atak bolszewików na Pałac Zimowy 25 października 1917 roku doprowadził do upadku Rządu Tymczasowego, co zapoczątkowało erę rewolucji bolszewickiej. Wymagała ona wsparcia militarnego i dyplomatycznego, które szybko napłynęło z Europy i Stanów Zjednoczonych. W lutym 1918 roku rozpoczęto formowanie Armii Czerwonej, początkowo poprzez rekrutację ochotników, a od maja tego samego roku wprowadzając powszechną służbę wojskową. Do armii trafili komisarze polityczni, a także zmobilizowani oficerowie dawnej Armii Imperium Rosyjskiego. Rewolucja lutowa i późniejszy przewrót bolszewicki miały istotne konsekwencje dla sił zbrojnych. Armia Czerwona, początkowo złożona z ochotników, przeszła proces ideologizacji, co wpływało na jej funkcjonowanie. Po zakończeniu wojny zredukowano liczebność armii i nawiązano współpracę z Reichswehrą, co zaowocowało porozumieniem w Rapallo. Związek Sowiecki zaczął inwestować znaczne środki w rozwój swoich sił zbrojnych, choć ich nowoczesność pozostawała w tyle za Europą, Azją i USA. W latach 1937-1939 Stalin przeprowadził czystki w armii, co osłabiło jej zdolności bojowe, w tym zaniechano budowy wojsk powietrznodesantowych. Wpływ dojścia Hitlera do władzy chwilowo osłabił relacje międzynarodowe ZSRR. Na początku czerwca 1941 roku Armia Czerwona stała w obliczu groźby inwazji, a jej stan odzwierciedlał efekty wcześniejszych czystek i ograniczeń rozwojowych.
