Horawa podpala budynki przylegające do zamku. W płomieniach zostaje córka starościca. Czorgut przychodzi jej z pomocą. Starościc w przebraniu maziarza tłumaczy bratu zdarzenia z przeszłości.

Damazy dowiaduje się, że hrabia Zygmunt, Żachlewicz i Gągolewski spiskują przeciwko Juliuszowi. Maziarz, by pomóc Żwirskiemu, chce oddać mu rękę swojej córki, podobnej do Eugenii.

Rządca hrabiego, Żachlewicz, przybywa do sędziego Gągolewskiego. Chce zapewnić sobie jego poparcie w sprawie obalenia testamentu. Sędzia się zgadza, pod warunkiem że na tym skorzysta.

Juliusz znajduje Czorguta śpiącego na polu. Damazy czeka na Eugenię, by ją porównać z dziewczyną z zaklętego dworu. Komisarz Kraxelhuber przywozi do sędziego schwytanego maziarza.

Nocą we dworze maziarz prowadzi tajne zebranie. Czorgut zakrada się tam i omal nie ginie. Z opresji ratuje go piękna dziewczyna. Kraxelhuber żąda, by Juliusz pomógł schwytać emisariuszy.

Damazy zjawia się z wizytą u Juliusza, którego nie widział od lat. Długo rozmawiają. Obydwaj postanawiają rozwiązać zagadkę tajemniczego dworu, w którym co wieczór pali się światło.

Damazy przyjeżdża do rodowej siedziby przodków Juliusza. Jego uwagę przyciąga stary dwór, który wśród miejscowych budzi trwogę. Pewien sędzia opowiada Czorgutowi o losach jego właściciela.