Spór o historię: Pogrzeby polskich królów
W skrócie
Pierwszy opis pogrzebu króla, jaki przetrwał, dotyczy Kazimierza Wielkiego. Z czasem, zwłaszcza w średniowieczu, ukształtowały się tradycje pochówku królewskiego, które były różne dla panów i pań.
Oglądaj w telewizji
Opis
Autorytety w dziedzinie historii prezentują swoje opinie na temat różnych wydarzeń historycznych. Prowadzący program dyskutują m.in. z: prof. Maria Bogucka, prof. Janusz Tazbir, prof. Henryk Samsonowicz, prof. Andrzej Ajnenkiel, prof. Adam Dobroński, prof. Janusz Odziemkowski, prof. Wojciech Materski oraz prof. Wojciech Roszkowski.
7 lipca 1572 roku zmarł król Zygmunt II August, ostatni z dynastii Jagiellonów. Pomimo że w testamencie zażyczył sobie skromnego pogrzebu, ceremonie pożegnalne były niezwykle wystawne. W lutym 1574 roku w Warszawie rozpoczęły się uroczystości. Pogrzeb ten stał się jednym z trzech, jakie mu zorganizowano. Takie złożone ceremonie były codziennością w historii. Relacje, takie jak z pogrzebu księcia Władysława Hermana z 1102 roku, ukazują, że w trakcie uroczystości zdarzały się sytuacje pełne napięcia. Długo czekano na przybycie synów zmarłego, Zbigniewa i Bolesława, między którymi toczyła się walka o władzę, ale udało się ich pojednać. Władysław Łokietek był pierwszym pochowanym na Wawelu, co stało się tradycją dla polskich królów. Pierwszy szczegółowy opis pogrzebu, jaki przetrwał, dotyczy Kazimierza Wielkiego. Z biegiem czasu, zwłaszcza w średniowieczu, ukształtowały się pewne tradycje pochówku królewskiego, które były różne dla panów i pań. Władcy byli ubierani do trumien zazwyczaj skromnie, z wyjątkiem Jagiellonów, którzy zgodnie z tradycją litewską byli ubierani z przepychem.