W skrócie

Pierwsza wystawa Stanisława Westwalewicza miała miejsce w 1937 roku w Krakowie. Nie wiadomo, jak potoczyłaby się kariera malarza, gdyby nie wojna. Uczestniczył on w kampanii wrześniowej 1939 roku.

Oglądaj w telewizji

Opis

Prezentacja wyjątkowych walorów artystycznych najznakomitszych polskich dzieł sztuki. Analizie zostają poddane eksponaty rodzimych twórców zgromadzone w muzeach, galeriach, a także kolekcjach zagranicznych. Uwzględnione są też obiekty ze zbiorów prywatnych. Istotne są również "dzieła utracone" - zaginione lub zrabowane podczas wojen i zaborów. Program prowadzą m.in. scenograf Radosław Dębniak, prof. Jan Wiktor Sienkiewicz, dr Jan Wiśniewski i dr Andrzej Smoliński. Specjaliści w lekki sposób przybliżają kontekst historyczny i genezę danego dzieła, nie pomijając ciekawostek.

Autor był też grafikiem i rysownikiem. Jego pierwsza wystawa indywidualna miała miejsce w 1937 roku w Krakowie. Nie wiadomo, jak potoczyłaby się kariera malarza, gdyby nie wybuch wojny. Westwalewicz uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 roku. Więziono go w obozach w Kozielsku i Griazowcu. Znał prawdę o zbrodni katyńskiej. Po wybuchu wojny radziecko-niemieckiej artysta wstąpił do Armii Polskiej gen. Andersa. Został przydzielony do polowej drukarni wydającej tygodnik "Orzeł Biały", a później do sekcji graficznej Oddziału Oświaty II Korpusu w Neapolu. Jego twórczość to przede wszystkim malarstwo sztalugowe i akwarelowe. Lubił martwe natury, pejzaże, portrety. O dziełach tego autora, który w latach 40. minionego wieku zdecydował się na powrót z emigracji, rozmawiają historyk sztuki prof. Jan Wiktor Sienkiewicz i dr Andrzej Smoliński.