Japonia ogłasza kapitulację. Leckie zostaje wypisany ze szpitala i wraca do domu.Lena odwiedza rodzinny dom Basilone'a.

Po miesiącu zaciekłych walk o Okinawę żołnierze z 1. Dywizji otrzymują rozkaz, aby wesprzeć sąsiednią dywizję. Obecność cywili jest ciężką próbą dla ich odporności psychicznej.

Basilone zaczyna czuć się źle w roli promotora obligacji wojennych. Przekonuje dowództwo, aby odesłano go z powrotem na front. Zostaje przeniesiony do bazy Camp Pendleton.

Sledge jest przybity śmiercią podziwianego dowódcy i przerażony bestialstwem walczących stron. Po odbiciu lotniska z rąk Japończyków marines zostają przerzuceni na Pavuvu.

Pomimo morderczej temperatury i braku wody pitnej marines zaciekle walczą o lotnisko na wyspie Peleliu. Towarzysze Leckiego odnoszą ciężkie obrażenia. Potem i on zostaje ranny i ewakuowany.

Basilone podróżuje po Ameryce i namawia do zakupu obligacji wojennych. Sledge zostaje przydzielony do 5. Pułku 1. Dywizji Marines. Desant na wysepkę Peleliu napotyka na zaciekły opór.

Sledge zaciąga się do Marines. Dywizja ląduje w Nowej Brytanii. Żołnierze uświadamiają sobie, że ich największym wrogiem jest tropikalna dżungla. Po walce Leckie trafia na psychiatrię.

Wyczerpani walkami na Guadalcanal, Leckie, Basilone oraz tysiące ich towarzyszy zostają przerzuceni do Melbourne, gdzie witają ich tłumy. Basilone zostaje odznaczony Medalem Honoru.

Październik 1942. Amerykanie toczą zacięte walki z Japończykami na Guadalcanal. Grupy Basilone'a, Morgana i Rodrigueza patrolują dżunglę. Sierżant Basilone wykazuje się wielkim męstwem.

Sierpień 1942 roku. Żołnierze 1. Dywizji Marines, Leckie, Runner, Chuckler, Hoosier, Sid i Gibson, lądują na wyspie Guadalcanal. Wyruszają nad rzekę Tenaru.