Spencer Bonaventure Tracy (wym. []; ur. 5 kwietnia 1900 w Milwaukee, zm. 10 czerwca 1967 w Beverly Hills) – amerykański aktor filmowy i teatralny, zaliczany do grona najbardziej cenionych i wszechstronnych gwiazd w historii amerykańskiego kina. Jedna z legend i ikon okresu „Złotej Ery Hollywood”. W 1999 American Film Institute umieścił jego nazwisko na 9. miejscu w rankingu „największych aktorów wszech czasów” (The 50 Greatest American Screen Legends). Tracy zaczynał karierę sceniczną od występów na Broadwayu na początku lat 20. XX wieku, gdzie przez siedem lat grał w różnych spektaklach. Po udanym debiucie na dużym ekranie w komedii W górze rzeki (1930) u boku Humphreya Bogarta, podpisał kontrakt z wytwórnią Fox Film Corporation. W 1935 związał się umową ze studiem Metro-Goldwyn-Mayer. Przełomem w jego karierze była pierwszoplanowa rola w dramacie kryminalnym Jestem niewinny (1936). Za kreacje rybaka Manuela Fidello w filmie przygodowym Bohaterowie morza (1937) i ojca Flanagana w dramacie biograficznym Miasto chłopców (1938), został, jako pierwszy aktor w historii, dwa razy z rzędu uhonorowany nagrodą Akademii Filmowej w kategorii dla najlepszego aktora pierwszoplanowego. W przekroju kariery łącznie nominowany był do Oscara dziewięciokrotnie. Na początku lat 40. Tracy nawiązał współpracę i bliską przyjaźń z Katharine Hepburn, z którą w ciągu 25 lat zagrał w dziewięciu produkcjach, tworząc jeden z bardziej znanych duetów ekranowych w historii filmu. Produkcje z ich udziałem – Kobieta roku (1942), Bez miłości (1945) czy Żebro Adama (1949), przeszły do historii jako klasyczny przykład „wojny płci”. Tracy uważany był za aktora wszechstronnego, sprawdzającego się zarówno w repertuarze komediowym, jak i dramatycznym. Wikipedia