John Patrick McEnroe, Jr. (ur. 16 lutego 1959 w Wiesbaden, Niemcy), amerykański tenisista, lider rankingu światowego, zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej i podwójnej, pięciokrotny zdobywca Pucharu Davisa. Zawodnik leworęczny, przez wielu znawców uważany za najlepszego woleistę w historii. Budził emocje wśród kibiców nie tylko efektownym, ofensywnym stylem gry, ale także wybuchowym zachowaniem na korcie; kłócił się często z sędziami, co kilkakrotnie kończyło się dyskwalifikacją. W 1977 po raz pierwszy awansował do półfinału Wimbledonu, również półfinał osiągnął w swoim ostatnim występie w tym turnieju – w 1992. W latach 1980-1985 spędził łącznie 170 tygodni na pozycji lidera rankingu światowego; pozycję lidera osiągnął również w liście deblistów. Tworzył wybitną parę deblową z Peterem Flemingiem. Karierę zawodową zakończył w 1992, w ostatnim roku startów wygrywając w parze z Niemcem Stichem grę podwójną na Wimbledonie, po niezwykle zaciętym pięciosetowym finale z Grabbem i Renebergiem. Również w 1992 zdobył po raz piąty Puchar Davisa (wcześniej w 1978, 1979, 1981 i 1982), występując w meczu finałowym w deblu, jako partner Samprasa. Zdobył ponadto dwukrotnie Drużynowy Puchar Świata (1984, 1985). Po zakończeniu kariery z powodzeniem występuje w rozgrywkach weteranów, udziela się również jako komentator tenisa. W lutym 2006 wystąpił z tzw. dziką kartą w turnieju deblowym w San Jose i w parze ze Szwedem Björkmanem odniósł 71. turniejowe zwycięstwo. W latach 1999-2000 pełnił funkcję kapitana reprezentacji w Pucharze Davisa, ale po mało udanym sezonie (wymęczone zwycięstwa nad Zimbabwe i Czechami, porażka 0:5 z Hiszpanią) zrezygnował i został zastąpiony przez brata, Patricka. W 1999 został wpisany do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy. Był żonaty z aktorką Tatum O'Neal, ale małżeństwo (mimo trójki dzieci) zakończyło się rozwodem; drugą żoną McEnroe została piosenkarka Patty Smyth (nie mylić z Patti Smith). W 2009 John McEnroe i Jimmy Connors grali w tenisa, jak za dawnych lat, podczas wielkoszlemowego turnieju US Open (z pulą nagród 21,6 mln dol.). Dwaj legendarni leworęczni zawodnicy – "straszny Mac" i "dzielny Jimmbo" odbijali tym razem piłki nie na Arthur Ashe Stadium, lecz na korcie numer 4. Wikipedia