Henryk Szletyński (właściwie Henryk Homel) (ur. 27 lutego 1903 w Homlu, zm. 15 września 1996 w Konstancinie-Jeziornie) – polski aktor i reżyser filmowy i teatralny, pedagog. Poza twórczością artystyczną zajmował się teorią sztuki i pedagogiką teatralną. Przed II wojną światową występował m.in. w teatrach w Kaliszu i Lwowie. Podczas wojny pracował zawodowo poza teatrem, a po jej zakończeniu włączył się do życia artystycznego. W latach 1943–1948 należał do PPR, od 1948 roku należał do PZPR. Był między innymi aktorem warszawskiego Teatru Powszechnego (od 1955) i Teatru Narodowego (1959–1973). Wcześniej występował we Wrocławiu i Krakowie. Wykładał na warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza (od 1956). W latach 1963-1954: prezes SPATIF-ZASP. Pełnił również funkcję prezesa ZASP-u utworzonego przez władze po rozwiązaniu poprzedniej organizacji za współtworzenie bojkotu mediów państwowych przez środowiska artystyczne po wprowadzeniu stanu wojennego. Opublikował kilkaset prac teoretycznych. W 1983 wybrany w skład Krajowej Rady Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Był m.in. odznaczony: Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i Orderem Sztandaru Pracy II klasy. Zmarł w 1996, pochowany został na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie (A3 tuje-2-19). Wikipedia