Stanisław Roch Różewicz (ur. 16 sierpnia 1924 w Radomsku, zm. 9 listopada 2008 w Warszawie) – polski reżyser filmowy i teatralny, scenarzysta, pedagog, brat poetów Janusza i Tadeusza Różewiczów, komandor Orderu Odrodzenia Polski, przedstawiciel polskiej szkoły filmowej. Karierę w kinematografii zaczynał jako asystent reżysera przy produkcji filmów Jerzego Zarzyckiego i Jana Rybkowskiego. Uznanie zdobył za sprawą filmów o tematyce wojennej, realizowanych w kluczu realistycznym oraz pozbawionych heroicznej narracji, między innymi Wolnego miasta (1957), Świadectwa urodzenia (1961), Westerplatte (1967), Opadły liście z drzew (1975). Laureat takich nagród jak Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za Pasję (1977) i Kobietę w kapeluszu (1984) i Srebrna Muszla na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastián za Drzwi w murze (1974). W 2008 roku uhonorowany Platynowymi Lwami za całokształt twórczości. Wikipedia