František Vláčil (ur. 19 lutego 1924 w Czeskim Cieszynie, zm. 28 stycznia 1999 w Pradze) – czeski reżyser i scenarzysta filmowy, malarz i grafik. Autor historycznego fresku Małgorzata, córka Łazarza (1967), uważanego za najwybitniejszy film w historii czeskiej kinematografii. Sam Vláčil wygrał plebiscyt, rozpisany w 1998 roku wśród krytyków filmowych, na najwybitniejszego czeskiego reżysera wszech czasów. W latach 1945–1950 studiował historię sztuki na Uniwersytecie Masaryka w Brnie. Początkowo pracował nad filmami animowanymi, później jego zainteresowanie skierowało się ku fabułom. Jego filmy słyną z niezwykle kunsztownej formy i oprawy artystycznej. Vláčil zdobył za nie wiele nagród, m.in. Kryształowy Globus na MFF w Karlowych Warach za Cienie gorącego lata (1978), Czeskiego Lwa za całokształt twórczości (1994) i analogiczną nagrodę ponownie w Karlowych Warach (1998). Wikipedia