Andrzej Miłosz (ur. 19 września 1917 w Wilnie, zm. 21 września 2002 w Warszawie) – polski dziennikarz, publicysta, tłumacz, reżyser filmów dokumentalnych, autor audycji i słuchowisk radiowych. Ukończył Akademię Nauk Politycznych w Warszawie. Studiował także socjologię na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutował jako reportażysta i publicysta w 1937 r. na łamach prasy. W latach 1938 - 1939 był członkiem redakcji pisma "Orka na ugorze". W czasie II wojny światowej był żołnierzem ZWZ i AK w Wilnie i na Litwie. Organizator pierwszych szlaków kurierskich na Wileńszczyźnie, udzielał pomocy polskim oficerom w ucieczce z obozów internowania. W czasach PRL-u tłumacz literatury i dramaturgii francuskiej, rosyjskiej i radzieckiej, reżyser - dokumentalista (m.in. filmów poświęconych swojemu bratu, Czesławowi Miłoszowi), autor audycji i słuchowisk radiowych w Polskim Radiu, publicysta (m.in. współpracownik paryskiej "Kultury"). Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Za ratowanie Żydów otrzymał tytuł: "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata". Brat Czesława Miłosza, mąż dziennikarki, publicystki i autorki książek dla dzieci Grażyny Strumiłło-Miłosz. Mieszkał w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim. Wikipedia