Silvana Mangano (ur. 21 kwietnia 1930 w Rzymie, zm. 16 grudnia 1989 w Madrycie) – włoska aktorka filmowa. Była tancerką i modelką. W 1946 wygrała konkurs Miss Rzymu, by rok później wziąć udział w konkursie Miss Włoch (tytuł ten zdobyła inna przyszła gwiazda włoskiego kina - Lucia Bosé). Debiutowała na ekranie w 1946, ale gwiazdą stała się dzięki filmowi Gorzki ryż (1949) Giuseppe De Santisa. Film wyprodukował Dino De Laurentiis, przyszły mąż Silvany, wówczas początkujący producent, który wkrótce stał się jedną z najbardziej wpływowych postaci w branży filmowej. Kariera Silvany nabrała również dzięki niemu zawrotnego tempa. Początkowo występowała w dość lekkim repertuarze, w którym eksponowano zwłaszcza jej nieprzeciętną urodę i kobiece kształty. Z czasem zaczęła wyzwalać się ze swojego wizerunku seksbomby i stała się cenioną aktorką dramatyczną. Grała w filmach najwybitniejszych reżyserów włoskiego kina: Vittoria De Siki (Złoto Neapolu, Sąd ostateczny), Piera Paolo Pasoliniego (Król Edyp, Teoremat), Alberta Lattuady (Anna), Maria Monicellego (Wielka wojna), Luchina Viscontiego (Śmierć w Wenecji, Ludwig, Portret rodzinny we wnętrzu). Wikipedia