Joan Crawford, właśc. Lucille Fay LeSueur (ur. 23 marca 1904 w San Antonio, zm. 10 maja 1977 w Nowym Jorku) – amerykańska aktorka kinowa i telewizyjna, tancerka oraz dyrektor wykonawczy. W 1999 American Film Institute umieścił ją na dziesiątym miejscu na liście największych aktorek wszech czasów (The 50 Greatest American Screen Legends)Największą aktorką w tym samym plebiscycie ogłoszono Katharine Hepburn (osobno aktorki i aktorzy). Karierę zaczynała jako tancerka rewiowa na Broadwayu. W 1925 podpisała kontrakt z MGM i wkrótce została symbolem filmów o flapper. W latach 30. zasłynęła z ról kobiet, które ciężką pracą zdobywają sukces i miłość. U schyłku tej dekady jej filmy przestały przynosić wysokie zyski. W połowie lat 40. aktorka powróciła do wysokiej formy, a w 1945 została laureatką Oscara za najlepszą pierwszoplanową rolę kobiecą w Mildred Pierce. Była jeszcze dwukrotnie nominowana do tej nagrody: za filmy noir Opętana i Sudden Fear. Zagrała w ponad 80 filmach, zarówno niemych, jak i dźwiękowych, m.in. w Naszych roztańczonych córkach, Ludziach w hotelu, Kobietach, Humoresce, Co się zdarzyło Baby Jane?. Najczęściej, bo ośmiokrotnie, występowała u boku Clarka Gable’a. W połowie lat 70. wycofała się z życia publicznego. Wikipedia