Gerard Wilk (ur. 12 stycznia 1944 w Gliwicach, zm. 28 sierpnia 1995 w Paryżu) – polski tancerz, w latach 1966–1970 solista baletu Teatru Wielkiego w Warszawie. W drugiej połowie lat 60. wystąpił jako tancerz w filmach „Małżeństwo z rozsądku” i „Przygoda z piosenką” oraz w filmie „Przekładaniec” jako rzecznik prawny towarzystwa ubezpieczeniowego. Wystąpił w krótkometrażowych filmach baletowych: „Fantomy” (1967, choreografia Krystyna Mazurówna), „Gry” (1970) i „Podróż magiczna” (1987, choreografia Zofia Rudnicka). „Gry” w choreografii Conrada Drzewieckiego zostały nagrodzone m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Twórczości Radiowej i Telewizyjnej Prix Italia we Florencji w 1970 roku i na Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie w 1971 roku. Występował również w etiudach baletowych Krzysztofa Komedy oraz grupie baletowej Fantom. Od 1970 przebywał za granicą. Do 1981 występował w Balecie XX wieku Maurice'a Béjarta w Brukseli. Od 1989 zajmował się pracą pedagogiczną w Paryżu. W roku 1994 wystawił operę „Werther” Masseneta w Teatrze Wielkim w Warszawie. W 1995 roku wystąpił w dokumentalnym filmie „Gerard Wilk – kilka razy zaczynałem od zera” w reżyserii Bogdana Łoszewskiego jako bohater filmu. Wikipedia