Robert Szczerbowski (ur. 20 lutego 1959 w Poznaniu) – polski pisarz i artysta. Przez pierwszych kilkanaście lat swojej działalności (od końca 70.) zajmował się pisaniem, intensywnie angażując się w nurt prozy postmodernistycznej. Potem jednak stopniowo zaczął odchodzić od sfery języka, w coraz większym stopniu włączając do swojej twórczości środki plastyczne, a od połowy lat 90 jego aktywność nakierowana jest już wyłącznie na przekaz wizualny. Tworzy artystyczne artefakty o niejednoznacznym statusie z pogranicza realności i fikcji. Jego twórczość związana jest niemal w całości z zasadą symulacji, a jej część plastyczna kojarzona jest zazwyczaj z kręgiem sztuki konceptualnej z uwagi na zawsze obecny czynnik intelektualnej gry, refleksyjny charakter oraz częste odniesienia do sztuki pojęciowej i antysztuki. Szczerbowski miesza i tworzy nowe jakości ze sposobów "pracy i produkcji" artystycznej wymyślanych niegdyś przez racjonalne odłamy awangardy. W jego realizacjach koegzystują "antynatchnieniowe" metodologie OuLiPo, pełne nostalgii détournement Sytuacjonistów, procedury analityczne Konstruktywizmu, intelektualne metody Dada służące wywoływaniu efektu absurdu itp. Operuje różnymi formułami czasowości, wśród których jedną z najważniejszych jest symultaniczność. Jest synem Zbigniewa Szczerbowskiego, aktora i reżysera scenicznego, założyciela i dyrektora kilku teatrów, działającego przed II wojną i tuż po niej, głównie w Wielkopolsce. Wikipedia