Maximillian Adalbert „Max” Baer (ur. 11 lutego 1909 w Omaha w stanie Nebraska, zm. 21 listopada 1959 w Hollywood w Kalifornii) – amerykański bokser, zawodowy mistrz świata wagi ciężkiej. Pochodził z mieszanej rodziny. Jego ojciec był niepraktykującym Żydem, a matka katoliczką irlandzko-szkockiego pochodzenia. Baer, wychowany jako katolik, nosił na swych spodenkach bokserskich gwiazdę Dawida. Porzucił szkołę po 8. klasie, by pomagać ojcu w prowadzeniu rancza. Rozpoczął karierę boksera zawodowego w 1929. Wygrał 17 z pierwszych 19 walk, w tym większość przez nokaut. 25 sierpnia 1930 w San Francisco Baer zmierzył się z Frankiem Campbellem. W 5. rundzie przypuścił atak zadając wiele ciosów. Nieprzytomny Campbell stał oparty o liny, zanim osunął się na deski. Zmarł następnego dnia w szpitalu wskutek ciężkiego wstrząśnienia mózgu. Po tej walce Baer, który czuwał przy łóżku Campbella, obawiał się gwałtownego atakowania przeciwników. Następną walkę Baer stoczył pół roku później, przegrywając na punkty z Erniem Schaafem. W lutym 1931 pokonał go Tommy Loughran, a w lipcu tego roku Paulino Uzcudun. Później stoczył serię zwycięskich pojedynków, wygrywając m.in. dwukrotnie z Kingiem Levinskym w 1932. 31 sierpnia tego roku w Chicago ciężko znokautował Erniego Schaafa (rewanżując mu się za poprzednią porażkę), który był nieprzytomny przez ponad pięć minut. Schaaf zmarł pół roku później po walce z Primo Carnerą. Obrażenia poniesione z walce z Baerem mogły się do tego przyczynić. 8 czerwca 1933 w Nowym Jorku Baer pokonał przez techniczny nokaut w 10. rundzie byłego mistrza świata Maxa Schmelinga, a rok później, 14 czerwca 1934 w Nowym Jorku sam został zawodowym mistrzem świata wagi ciężkiej po zwycięstwie przez techniczny nokaut w 11. rundzie nad obrońcą tytułu Primo Carnerą. Stracił mistrzostwo już w następnej walce 13 czerwca 1935 w Nowym Jorku, gdy pokonał go na punkty Jim Braddock. 24 września 1935 w Nowym Jorku Max Baer został znokautowany w 4. rundzie przez Joe Louisa. Stoczył potem jeszcze 31 walk, wygrywając 27 z nich. Zakończył karierę w 1941. Zarówno podczas kariery bokserskiej, jak i po niej występował w filmach. W 1933 zagrał główną rolę w filmie The Prizefighter and the Lady, w którym wystąpili również Myrna Loy, Walter Huston i bokserzy Primo Carnera oraz Jack Dempsey. Później występował wspólnie z innym byłym mistrzem świata (w wadze półciężkiej) Maxie Rosenbloomem. Zmarł w 1959. Został wybrany w 1995 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy. Jest przedstawiony w filmie Człowiek ringu z 2005, choć sposób jego prezentacji odbiega od rzeczywistości. Brat Maxa Baera Buddy Baer był również zawodowym bokserem, który walczył z Joe Louisem o mistrzostwo świata, a syn Max Baer, Jr. popularnym aktorem, znanym głownie z jednej z głównych ról w serialu The Beverly Hillbillies. Wikipedia