Ryszard Kaczmarek (ur. 1959 w Mysłowicach) – historyk, profesor w dziedzinie nauk humanistycznych (tytuł naukowy profesora nadany postanowieniem Prezydenta RP z 30 czerwca 2008) samodzielny pracownik nauki z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, badacz dziejów Górnego Śląska w XIX wieku i XX wieku, a w szczególności ziemi pszczyńskiej. Ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa w Sosnowcu. Studia magisterskie ukończył na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Stypendysta Fundacji Friedricha Eberta i Konferenz der Wissenschaftlichen Akademien. W 1991 odbył staż naukowy w Instytucie im. Herdera w Marburgu, w latach 1996–1997 staż naukowy w Institut für Osteuropäische Geschichte Uniwersytetu w Tybindze; w 2004 Fundacja Lanckorońskich – badania naukowe w Archiv der Republik in Wien. Koordynator współpracy w ramach programu Socrates/Erasmus z uniwersytetami w: Bonn (RFN) i Graz (Austria). Pobyt na licznych kwerendach archiwalnych i bibliotecznych oraz konferencjach naukowych w: Niemczech, Francji, Austrii, Słowacji i CSR. W latach 1999–2001 kierował uczelnianym programem badawczym finansowanym przez KBN, pt.: Alzacja/Lotaryngia a Górny Śląsk – dwa regiony pogranicza w latach 1648–2001. W 2004 mianowany polskim koordynatorem polsko-niemiecko-czeskiego projektu trójjęzycznej syntezy Historii Górnego Śląska. Stypendysta Fundacji Friedricha Eberta i Konferenz der Wissenschaftlichen Akademien. W 1991 staż naukowy w Johann Gorfried Herder Institut w Marburgu, w latach 1996-1997 staż naukowy w Institut fuer Osteuropaeische Geschichte Uniwersytetu w Tybindze; 2004 Fundacja Lanckorońskich – badania naukowe w Archiv der Republik in Wien. Koordynator współpracy w ramach programu Socrates/Erasmus z uniwersytetami w: Bonn (RFN) i Graz (Austria). Pobyt na licznych kwerendach archiwalnych i bibliotecznych oraz konferencjach naukowych w: Niemczech, Francji, Austrii, Słowacji i CSR. W latach 1999-2001 kierował programem badawczym finansowanym przez KBN, pt.: „Alzacja/Lotaryngia a Górny Śląsk – dwa regiony pogranicza w latach 1648-2001 Obecnie kieruje grantem KBN (2004-2006) pod tytułem : „II wojna światowa na Górnym Śląsku”. Po zakończeniu studiów na Uniwersytecie Śląskim - Wydział Nauk Społecznych, kierunek historia, specjalizacja pedagogiczna (1978-1982) - w 1989 roku obronił pracę doktorską na temat: „Józef Biniszkiewicz. Biografia polityczna 1875-1940”, uzyskując w tym samym roku tytułu doktora nauk humanistycznych. W 1999 roku, po przeprowadzeniu kolokwium habilitacyjnego na Wydziale Nauk Społecznych UŚ, uzyskał tytułu doktora habilitowanego w dziedzinie historia – historia XX wieku, od 2003 roku mianowany na stanowisko Profesora Uniwersytetu Śląskiego. Od 1982 roku zatrudniony w Instytucie Historii UŚ kolejno jako: asystent, adiunkt, doktor habilitowany, profesor UŚ. W latach 1999-2000 kierownik Zakładu Metodologii i Dydaktyki Historii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, od 2009 roku kierownik Zakłady Archiwistyki i Historii Śląska. W latach 1999-2002 zastępca dyrektora do spraw naukowych w Instytucie Historii UŚ, 2002-2005 Prodziekan do spraw Naukowych Uniwersytetu Śląskiego. Od 1 września 2008 roku do 21 sierpnia 2012 roku dyrektor Instytutu Historii. Mieszka w Tychach. Przewodniczący kapituły Nagrody im. ks. Augustina Weltzla „Górnośląski Tacyt”. Wikipedia