Andrzej Munk (ur. 16 października 1921 w Krakowie, zm. 20 września 1961 w Łowiczu) – polski reżyser filmowy, w latach 1957–1961 wykładowca w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi, jeden z przedstawicieli nurtu zwanego polską szkołą filmową, kawaler Orderu Odrodzenia Polski. W latach 1943–1944 należał do konspiracji w ramach Oddziałów Wojskowych Powstańczego Pogotowia Socjalistów, uczestniczył również w powstaniu warszawskim. W 1951 ukończył studia na Wydziale Operatorskim oraz Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi. Początkowo pracował w branży filmowej jako operator oraz realizator socrealistycznych filmów dokumentalnych. Począwszy od 1955, kiedy nakręcił film paradokumentalny Błękitny krzyż (nagrodzony na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji), reżyserował już głównie filmy fabularne. W 1956 nakręcił pierwszy film polski podejmujący rozrachunek z okresem stalinizmu – Człowieka na torze (nagrodzonego na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach). Wikipedia